انتخاب خودکار الگوریتم ثبات رنگ با استفاده از منطق فازی جهت بارزسازی عوارض قرارگرفته در مناطق سایه از تصاویر سنجش ‌ازدوری

شناسایی عوارض از روی تصاویر سنجش ازدوری جهت استخراج اطلاعات و تهیه ی نقشه همواره امر مهم و چالش برانگیزی بوده است. در بسیاری مواقع تشخیص عوارض در مناطقی از تصویر که در سایه ی عوارض دیگر قرار دارند با مشکل مواجه می شود. ازاین رو باید الگوریتم هایی جهت بهبود شناسایی و تشخیص عوارض در این نواحی توسعه داده شوند. الگوریتم های ثبات رنگ کارایی بسیار بالایی جهت بهبود تصاویر تاریک غیر متریک آزمایشگاهی دارند؛ اما به ندرت در مقوله پردازش تصاویر ماهواره ای استفاده شده اند. ازاین رو هدف از انجام این تحقیق بررسی و ارزیابی قابلیت این الگوریتم ها برای بارزسازی مناطق قرارگرفته در سایه تصاویر سنجش ازدوری است. در این مطالعه با استفاده از تعریف یک سیستم فازی به انتخاب یک الگوریتم ثبات رنگ مناسب از میان سه الگوریتم ثبات رنگ (whitepatch (wp) و grayworld(gw) و grayedge(ge)) پرداخته شده است. جهت ارزیابی روش ارائه شده منطقه موردمطالعه به 50 ناحیه مساوی شکسته شد و سپس کارایی روش های wp، gw و ge در هریک از این نواحی توسط دو عامل خبره موردبررسی قرار گرفت. با توجه به اینکه منطقه موردمطالعه دارای وضعیت های سایه مختلف و اشیاء متفاوت است لذا اطلاعات موجود در نواحی همبسته نیست و این موضوع باعث می شود که ارزیابی نتایج قابل اتکا باشد. بر اساس خروجی ها مشاهده می شود که در بیشتر مواقع الگوریتم انتخاب شده ge نسبت به دو الگوریتم دیگر نتایج بهتری را در آشکارسازی عوارض در مناطق سایه داشته است و توانسته لبه ی عوارض را به صورت بهتری در این مناطق آشکار کند. بنا بر نتایج به دست آمده از ماتریس ابهام دقت روش ge با سطح اطمینان 100% از دو روش دیگر بهتر بوده است؛ اما روش ge در 10% موارد بهبود مناسبی ازنظر بارزسازی عوارض موجود در مناطق سایه ایجاد نکرده است.