پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوضه آبریز سیمینه رود بوکان با تلفیق مدلهای آماری، فرایند تحلیل سلسله مراتبی و سامانه اطلاعات مکانی

شناسایی مناطق مستعد وقوع زمین لغزش از طریق پهنه بندی قابلیت خطر با مدل های آماری مناسب، یکی از اقدامات اولیه در کاهش خسارات احتمالی و مدیریت خطر زمین لغزش است. حوضه سیمینه رود از زیر حوضه های حوضه آبریز دریاچه ارومیه به دلیل موقعیت جغرافیایی و ویژگی های طبیعی آن یکی از مناطق مستعد کشور برای وقوع زمین لغزش و سایر پدیده های مرتبط با لغزش دامنه ها می باشد. هدف از انجام این تحقیق مطالعه و بررسی خطر زمین لغزش در حوضه آبریز سمینه رود می باشد و برای انجام آن از تلفیق مدل تحلیل سلسله مراتبی و مدل آماری وزن های شاهد استفاده گردیده است. بطور کلی 9 معیار اصلی مرتبط با وقوع پدیده زمین لغزش در این پژوهش مورد استفاده قرارگرفت. لایه های مکانی مربوط به عوامل با جمع آوری، پردازش و طبقه بندی داده های مکانی ایجاد گردیدند. لایه وزن طبقات هر لایه توصیف کننده عامل موثر زمین لغزش با استفاده از مدلسازی وزن های شاهد تولید شد. وزن اهمیت هر لایه با استفاده روش تحلیل سلسله مراتبی محاسبه شد. نقشه حساسیت زمین لغزش با همپوشانی لایه های وزن طبقات و اعمال وزن اهمیت هر لایه ایجاد و طبقه بندی برای حوضه سیمینه رود تولید گردید. محاسبه میزان موفقیت نقشه پهنه بندی نشان داد که حدود %60 زمین لغزش مورد استفاده در تهیه نقشه در طبقه خطر زیاد نقشه پهنه بندی قرارگرفته است. تراکم زمین لغزش در این طبقه حدود 37% می باشد که در مقایسه با طبقه خطر متوسط (8.8%) و طبقه خطر کم (0.083%) خیلی زیاد می باشد. میزان پیش بینی نقشه نیز نشان می دهد که حدود %56 زمین لغزش های مورد استفاده در ارزیابی نتایج تحقیق در طبقه خطر زیاد قرار گرفته اند.