الگوی ساختاری رابطه‌ی ادراک بی‌عدالتی با بی‌نزاکتی در محیط کار: نقش میانجیگرانه‌ی خشم

مقدمه: نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که رفتارهای منفی در محیط کار پیامدهای فردی و سازمانی متعددی را به دنبال دارد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه‌ی ادراک بی‌عدالتی‌ سازمانی با بی‌نزاکتی در محیط ‌کار و با میانجیگری خشم انجام شد.روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه‌ی آماری این پژوهش شامل کلیه‌‌ی کارکنان اداره کل آموزش‌وپرورش استان اصفهان و نواحی شش‌گانه‌ی آن به تعداد 862 نفر بودند که از بین آن‌ها 218 نفر به‌صورت طبقه‌ای در دسترس (سهل‌الوصول) انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه‌ی ادراک بی‌عدالتی‌ سازمانی نیهوف و مورمن (1993)، پرسشنامه‌ی خشم در محیط ‌کار ون الدران، میس و کومپرو (1997) و پرسشنامه‌ی بی‌نزاکتی در محیط کار بلو و اندرسون (2005) بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و الگوسازی معادلات ساختاری انجام گرفته است. یافته‌ها: نتایج نشان داد که رابطه‌ی بین ادراک بی‌عدالتی‌ تعاملی با خشم و بی‌نزاکتی، و رابطه‌ی خشم با بی‌نزاکتی در سطح (p<0/01) معنادار است. همچنین یافته‌های به‌دست‌آمده از تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که طی یک سلسله روابط زنجیره‌ای بین ادراک بی‌عدالتی‌ با خشم و خشم با بی‌نزاکتی در محیط کار رابطه‌ی معنادار وجود دارد.نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که ادراک بی‌عدالتی در محیط کار سبب خشم، و به دنبال خشم، بی‌نزاکتی در محیط کار بروز پیدا می‌کند.