اثربخشی معنادرمانی بر کفایت اجتماعی نوجوانان

مقدمه: پژوهش حاضر اثربخشی معنادرمانی را بر کفایت اجتماعی مورد مطالعه قرار داده است.روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه‌ی آماری، دانش‌آموزان دختر دبیرستانی در سال تحصیلی 94-93 بودند که از میان آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفی، 20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسش‌نامه‌ی کفایت اجتماعی فلنر بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته‏ها: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد و نمرات پس‏آزمون کفایت اجتماعی در گروه آزمایشی بیش از گروه کنترل شده است.نتیجه‌گیری: در مجموع یافته‏ها نشان می‏دهند که می‌توان از معنادرمانی در جهت بهبود کفایت اجتماعی نوجوانان استفاده کرد.