افسردگی به منزله یک بیماری اجتماعی- فرهنگی: الگوهای پیش بینی کننده اختلال افسردگی در فرهنگ ایرانی

مقدمه: تحقیقات روان شناسی فرهنگی و جامعه شناسی نشان داده اند که فرهنگ از طریق زبان و ساخت زبانی بر آسیب شناسی اختلالات روانی تاثیر می گذارد. این پژوهش به بررسی این مطلب می پردازد که آیا اختلال افسردگی اختلالی واحد است یا دارای الگوهای مختلفی است که از همبودی مرضی با سایر اختلالات شکل گرفته است و بر این اساس نشانه‌های پیش بینی اختلال افسردگی کدامند. روش: جامعه این پژوهش تجربی عبارت بود از کلیه دانشجویان دانشگاه تهران که از میان آنها 1500 نفر (766 مرد و 734 زن) با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به وسیله scl-90-r و mmpi-2 ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری نظیر تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که افسردگی در جمعیت دانشجویان ایرانی بر اساس 5 مولفه اساسی قابل تشخیص و ارزیابی است و عوامل scl-90-r نقش پیش بینی مناسبی در افسردگی دارند. 3 نوع الگوی متفاوت افسردگی شناسایی شده اند که نقش مسلطی در ترسیم افسردگی دارند. همچنین یافته ها حاکی از آن بود که نرخ افسردگی در زنان دانشجو بیش از مردان است. نتیجه گیری: افسردگی اختلالی است که دارای همبودی مرضی با سایر اختلالات می باشد. در افسردگی و دیگر اختلالات باید به تهیه مجموعه ای تشخیصی پرداخت که دارای کاربرد در جمعیت ایرانی باشد تا خلا موجود در فرآیند تشخیص و درمان نظام dsm را پر کند. همچنین فرهنگ به عنوان فرآیندی پویا، متغیر و گفتمانی در نظر گرفته می شود که زبان با نقش آفرینی در ساخت اجتماعی به آن شکل می دهد.