اعتباریابی مقیاس عشق مثلثی استرنبرگ در دانشجویان مجرد

مقدمه: این پژوهش اعتبار سازه مقیاس عشق را بر اساس نظریه مثلثی عشق استرنبرگ ارائه می دهد و ضمن مرور نظریه های مهم در حوزه عشق به بحث درباره برخی موضوعات مهم در این خصوص می پردازد. همچنین، عناصر سه گانه مقیاس عشق را که شامل صمیمیت، شهوت و تعهد/تصمیم گیری است بررسی و توصیف می نماید. روش: پژوهش از نوع زمینه یابی و نمونه آن متشکل از 122 دانشجوی مجرد بود که با شخصی از جنس مخالف دارای رابطه بودند. آزمودنی ها علاوه بر پاسخ به مقیاس مثلثی عشق استرنبرگ، مقیاس جذابیت متقابل مک کروسکی و مک کین را نیز تکمیل نمودند. یافته ها: نتایج نشان داد که هر سه راس مقیاس عشق به میزان بالایی از همبستگی برخوردارند که نشان دهنده قدرت آزمون در همگرایی است. در مقیاس جذابیت متقابل نیز مولفه جذابیت اجتماعی با جذابیت وظیفه مدار و سپس با جذابیت جسمانی و جذابیت جسمانی با جذابیت وظیفه مدار رابطه قوی داشت. همچنین، بین مولفه های مقیاس عشق و مقیاس جذابیت بین فردی رابطه غیرخطی برقرار و ضرایب همبستگی حاصل نیز بسیار ضعیف بود. نتیجه گیری: مقیاس عشق مثلثی در دانشجویان مجرد از پایایی و روایی خوبی برخوردار است.