اثربخشی طرحواره درمانی به شیوه گروهی در کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی و افزایش سلامت اجتماعی

مقدمه:. مهمترین مسئله ای که از مطالعات اضطراب اجتماعی برداشت می شود اهمیت قابل توجه تشخیص و درمان زودهنگام است. لذا این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی به شیوه گروهی در کاهش علائم و سلامت اجتماعی دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی بود که در آن از طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. 35 دانشجوی مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی مراجعه کننده به مراکز مشاوره دانشگاههای شهر کرمانشاه با تشخیص روان شناس و روانپزشک به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به مدت 10 جلسه تحت درمان گروهی با مدل طرحواره درمانی یانگ قرار گرفتند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه بالینی چندمحوری میلون (mcmi)، مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلالهای محور یک در iv dsm- (scid)، پرسشنامه هراس اجتماعی (spin)، پرسشنامه فرم بلند طرحواره یانگ (ysq-l 2) و پرسشنامه سلامت اجتماعی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که طرحواره درمانی به شیوه گروهی به طور معنی داری باعث کاهش فعالیت طرحواره‌های ناسازگار اولیه در تمام حوزه ها و به دنبال آن سبب کاهش معنی دار در نشانه‌های اختلال اضطراب اجتماعی و بهبود سلامت اجتماعی بیماران شد. نتیجه گیری: طرحواره درمانی به شیوه گروهی در کاهش فعالیت طرحواره‌های ناسازگار اولیه، درمان اختلال اضطراب اجتماعی و افزایش سلامت اجتماعی دانشجویان از کارایی و اثربخشی لازم برخوردار است.