بررسی رابطه بین طردشدگی در محیط کار با برخی نتایج شغلی: نقش تعدیل‌گر سرمایه روان‌شناختی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی بین طردشدگی در محیط کار با برخی نتایج شغلی (استرس شغلی، قصد ترک شغل و عملکرد شغلی) با توجه به نقش تعدیل‌گر سرمایه روان‌شناختی بود.روش: جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان شرکت آب و نیروی شهر گتوند تشکیل می دهند که از بین آن ها تعداد 182 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسش‌نامه‌های طردشدگی در محیط کار فریس (2008)، سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران (2007)، استرس شغلی پارکر و دکوتیز (1983)، قصد ترک شغل کامان، فیچمن، جنکینز و کلش (1979) و عملکرد شغلی پاترسون (1970) به عنوان ابزار استفاده گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی تعدیلی مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که طردشدگی در محیط کار با سرمایه روان‌شناختی (36/0-=r، 01/0>p)، استرس شغلی (47/0=r، 01/0>p)، قصد ترک شغل (30/0=r، 01/0>p) و با عملکرد شغلی (39/0-=r، 01/0>p)، و همچنین سرمایه روان‌شناختی با استرس شغلی (30/0-=r، 01/0>p)، قصد ترک شغل (28/0-=r، 01/0>p) و با عملکرد شغلی (30/0=r، 01/0>p) رابطه معنی‌دار دارند. علاوه بر این، یافته های تحلیل رگرسیون تعدیلی نشان داد که سرمایه روانشناختی در رابطه بین طردشدگی در محیط کار با استرس شغلی (29/0=2r، 05/0=2δ r)، قصد ترک شغل (19/0=2r، 07/0=2δ r) و عملکرد شغلی (21/0=2r، 03/0=2δ r) نقش تعدیل گر دارد. نتیجه گیری: سازمان‌ها می توانند با توجه به عوامل مرتبط با سرمایه روان‌شناختی، از اثرات منفی طردشدگی در محیط کار بر پیامدهای شغلی بکاهند.