سهم کمال گرایی دانشجویان در تعلل ورزی: نقش تعدیل کننده جنسیت

کمال‌گرایی، شبکه‌ای از توصیفات و تعابیری شناختی از وقایع است که با ارزیابی شخص از خود و دیگران و همچنین با مجموعه‌ای از معیارهای غیرواقعی و نامتمایز درباره‌ی ارزش فردی و اعمال در ارتباط است. از دیگر سو تعلل ورزی، گرایشی غیرمنطقی در به تاخیر انداختن و اجتناب از انجام وظایفی است که باید تکمیل شوند. هدف از این پژوهش بررسی رابطه کمال گرایی و تعلل ورزی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه گیلان بود.روش: 325 دانشجو (135 دختر و 190 پسر) با میانگین سنی 85/23 با انحراف استاندارد 56/2 به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه کمال‌گرایی مثبت و منفی (تری‌شورت و همکاران، 1995) و مقیاس تعلل‌ورزی (شوارز و دیهل، 2000) بود. نتایج: ماتریس همبستگی متغیرهای پژوهش نشان از همبستگی بالای کمال گرایی منفی با هر سه مولفه تعلل ورزی داشت. در تحلیل رگرسیون، کمال گرایی منفی پیش‌بینی کننده مناسبی برای تعلل ورزی بود. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که مولفه مدیریت زمان بر حسب جنس تفاوت معناداری را نشان می‌دهد. بر اساس نتایج این پژوهش، با استفاده از کمال گرایی منفی می توان تعلل ورزی را پیش بینی کرد و آن را به عنوان شاخصی در آسیب شناسی تعلل ورزی که پدیده ای بسیار فراگیر است به کار بست.