نقش دینداری، سبک های هویت و شادکامی در پیش بینی سلامت اجتماعی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بینی کنندگی دینداری، سبک های هویت و شادکامی در پیش بینی سلامت اجتماعی بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی می‌باشد. به این منظور 300 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرستان پاکدشت به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه‌های دینداری، سبک هویت، شادکامی و سلامت اجتماعی را تکمیل کردند. یافته ها: به منظور تحلیل داده‌ها از روش‌های همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون به روش گام به گام استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین دینداری با سلامت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد و دینداری با برخی ابعاد سلامت اجتماعی (شکوفایی، انسجام و مشارکت) رابطه دارد همچنین از میان سبک های هویت، سبک اطلاعاتی و هنجاری با مشارکت اجتماعی رابطه مستقیم و معنادار، و سبک اجتنابی با انسجام و پذیرش اجتماعی رابطه معکوس داشت. شادکامی با تمام مولفه های سلامت اجتماعی رابطه معنا داری داشت. علاوه بر آن نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد مولفه تعهد به تنهایی 9% از واریانس سلامت اجتماعی و در مجموع سه متغیر تعهد، شادکامی و دینداری 14% از واریانس سلامت اجتماعی را تبیین نمودند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد که هر سه متغیر دینداری، سبک های هویت و شادکامی نقش تعیین کننده‏ در پیش بینی سلامت اجتماعی دانشجویان دارند.