پیش بینی سلامت اجتماعی براساس مولفه های ناگویی خلقی در کارکنان شهرداری

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سلامت اجتماعی بر اساس مولفه های ناگویی خلقی انجام شد.روش: روش این پژوهش توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری این مطالعه را تمام کارکنان مناطق 22 گانه شهرداری شهر تهران تشکیل می دادند که از میان آنها 120 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های سلامت اجتماعی کییز (2004) و ناگویی خلقی تورنتو (1986) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش با استفاده از آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره انجام شد.یافته ها: نتایج حاصل از همبستگی پیرسون نشان داد که سلامت اجتماعی با همه مولفه های ناگویی خلقی (ناتوانی در شناسایی احساسات، ناتوانی در توصیف احساسات و تفکر برون مدار) رابطه منفی معناداری دارد (05/0>p). همچنین نتایج بدست آمده از رگرسیون چند متغیره نیز نشان داد که از میان مولفه های ناگویی خلقی، صرفاً مولفه-ی ناتوانی در شناسایی احساسات می تواند به طور معناداری سلامت اجتماعی را پیش-بینی کند (05/0>p). نتیجه گیری: با توجه به رابطه منفی معنادار مشاهده شده بین ناگویی خلقی و سلامت اجتماعی، می توان با بکارگیری راهبردهای درمانی مناسب برای ناگویی خلقی در جهت ارتقای سلامت اجتماعی افراد گامی اساسی برداشت.