رابطه پیشداوری نسبت به اقوام ایرانی با هویت جمعی در دانشجویان

مقدمه: پیشداوری نگرش منفی نسبت به یک گروه غریبه است که بر فرایندهای ساده سازی آمیخته به خطا و اغلب همراه با اطلاعات ناقص بنا شده است؛ از طرفی هویت جمعی در فرآیند اجتماعی شدن و ارتباط با گروهها یا واحدهای اجتماعی موجود در جامعه کسب می شود که مشخص ترین آنها گروهی است که فرد خود را متعلق به آن می داند.مطالعه حاضر به منظور تعیین رابطه پیشداوری نسبت به اقوام ایرانی و هویت جمعی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی صورت گرفته است.روش:پژوهش حاضرتوصیفی ازنوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل 3094 دانشجوی در حال تحصیل درسال 90-89 بودند؛ 350 نفرازآنهاباروش طبقه ای- نسبی انتخاب شدند. اطلاعات بااستفاده از پرسشنامه محقق ساخته برای تعیین سطح پیشداوری وپرسشنامه هویت جمعی (جریبی ولهراسبی، 1388) جمع آوری شد.یافته ها: نتایج نشان داد که پیشداوری به طور منفی و معنادار با ابعاد ملّی و فرا ملّیِ(جهانی) هویت جمعی و به طور مثبت و معنادار با هویت قومی رابطه دارد. یافته های به دست آمده از تحلیل رگرسیون چندمتغیره برای پیش بینی پیشداوری بر پایه مولفه های هویت نشان داد که هویت فراملی تاثیرمنفی ومعکوس ومعناداری برپیشداوری دارد، همچنین مولفه هویت ملّی نیزتاثیرمنفی ومعکوس ومعناداری برپیشداوری دارد ودرنهایت هویت قومی تاثیرمثبت ومعناداری برروی پیش داوری داشت.نتیجه گیری: به طورکلی نتایج نشان می دهندکه هرمیزان افرادخودرامتعلق به گروه های بزرگتر (ملّی وفراملّی) بدانندازمیزانپیشداوریآنان نسبت به گروه های قومی کاسته می شودودراین میان وجودرابطه معنادارمیان سطوح مختلف هویت جمعی وپیشداوری که بسترزاینده آن کیفیت تعاملات اجتماعی افراداست غیرقابل انکارمی باشد.