نقش ابعاد شخصیت در مهارت‌های ارتباطی دانشجویان

مقدمه: ویژگی‌های شخصیتی افراد می‌تواند تعیین کننده‌ی روابط اجتماعی آن‌ها باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی بین ابعاد شخصیت و مهارت‌های ارتباطی دانشجویان بوده است.روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعه آماری متشکل از کلیه دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 91-1390 بود. نمونه شامل 393 نفر (دختر 245 و پسر 148) دانشجو بود که بر اساس روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب گریدند. شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌ی ابعاد شخصیت (گلدبرگ، 1999)، و مهارت‌های ارتباطی (جرابک، 2004) را تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه‌‌ی همزمان بررسی شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد برون‌گرایی پیش‌بینی‌کننده مثبت و معنادار تنظیم عواطف و پیش‌بینی‌کننده منفی و معنادار بینش در ارتباط است، همچنین، روان‌رنجوری قادر است درک پیام‌های کلامی و غیر کلامی و تنظیم عواطف را به‌طور منفی و معنادار پیش‌بینی کند، توافق‌پذیری نیز قادر به پیش‌بینی تمام خرده‌ مهارت‌های ارتباطی به‌طور مثبت و معنادار است، در حالی‌که وظیفه‌شناسی قادر است درک پیام‌های کلامی و غیر کلامی و بینش در ارتباط را به‌طور مثبت پیش‌بینی کند و گشودگی، درک پیام‌های کلامی و غیر کلامی، تنظیم عواطف و گوش دادن را به طور مثبت پیش‌بینی می‌کند. نتیجه‌گیری:نتایج حاکی از آن است که هریک از خرده‌ مهارت‌های ارتباطی توسط نیمرخ متفاوتی از صفات شخصیتی پیش‌بینی می‌شوند.در همین راستا، مسیولان تعلیم و تربیت اعم از خانواده و نهادهای آموزشی می‌توانند با پرورش ابعاد مثبت شخصیت زمینه ارتقا مهارت‌های ارتباطی را فراهم سازند.