نقش فرزندپروری ادراک شده در رابطه بین سبک های دلبستگی و جمع گرایی در دانشجویان

چکیدهمقدمه: هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین شیوه‌های فرزندپروری، سبک های دلبستگی و جمع گرایی روانشناختی و فرهنگی در بین دانشجویان می باشد. روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. بدین منظور تعداد 250 نفر از دانشجویان دختر و پسر (133 دختر، 117 پسر) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس جهت انجام پژوهش شرکت کردند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور aaq، مقیاس ادراک از شیوه فرزندپروری psq و آزمون جمع گرایی جکسون و همکاران است. نتایج: تحلیل داده‌های به دست آمده با استفاده از آزمون آماری مجذور کای و تحلیل واریانس یکراهه نشان داد بیش از 33 درصد از آزمودنی‌ها شیوه فرزندپروری خود را مستبدانه گزارش کردند. همچنین، بین سبک های دلبستگی و شیوه‌های فرزندپروری رابطه معنی داری وجود دارد به طوری که نزدیک به 50درصد آزمودنیها با شیوه فرزندپروری مقتدرانه، دارای سبک دلبستگی ایمن بودند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که میزان جمع گرایی روانشناختی دانشجویان با شیوه فرزندپروری مقتدرانه و سبک دلبستگی ایمن به طور معنی داری بالاتر از دانشجویان دیگر میباشد. در نهایت بین میزان جمع گرایی روانشناختی دختران و پسران تفاوت معناداری مشاهده نگردید.