بررسی رابطه ی عدالت سازمانی و کیفیت رابطه سرپرست و زیردست با اعتماد به سرپرست و ابعاد توانمندسازی روانشناختی

مقدمه: این پژوهش با هدف تبیین روابط میان عدالت سازمانی با دو خرده مقیاس عدالت توزیعی، عدالت رویه ای و تبادل رهبر- عضو با در یک شرکت صنعتی در اصفهان طراحی و اجرا گردید. روش: نمونه پژوهش 247 نفر از کارکنان شرکت ذوب آهن اصفهان بود که در تابستان 1389 در این شرکت مشغول به کار بودند و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه گردآوری گردید. پرسشنامه های عدالت سازمانی نیهوف وومورمان( 1993)، تبادل رهبر- عضو گراین، نوواک و سومرکمپ (1982)، توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر (1995) و اعتماد به سرپرست هارتوگ و کوپمن( 2003)، در این پژوهش به کار برده شد. ویژگی های روان سنجی ابزارها در حد مطلوب بود. داده ها از طریق همبستگی، رگرسیون ساده و چندگانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد عدالت سازمانی رویه ای و تبادل رهبر- عضو( به عنوان متغیرهای پیش بین)، اعتماد به سرپرست و ابعاد توانمندسازی روان شناختی را به خوبی پیش بینی می کنند. عدالت توزیعی توان پیش بینی متغیرهای ملاک را نداشت. متغیرهای پیش بین اعتماد به سرپرست را بهتر تبیین کردند. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها به مسیولان پیشنهاد می شود که جهت بهبود روابط سرپرست و زیردست و برقراری عدالت در اجرای دستورالعمل ها، برنامه های آموزشی تدارک دیده شود تا به موجب آن سطح اعتماد بین فردی در سازمان افزایش یابد.