اثربخشی نمایش‌درمانی بر مهارت اجتماعی و کم‌رویی دختران 11-9 ساله شهرستان مریوان

مقدمه: مهارت‌های اجتماعی می‌تواند، توانایی فرد را برای برقراری ارتباط صحیح با دیگران افزایش دهد و در کاهش کم‌رویی و مولفه‌های آن نقش داشته باشد. هدف این پژوهش اثربخشی نمایش‌درمانی بر مهارت اجتماعی و کم‌رویی دختران 9-11 ساله‌ شهرستان مریوان بود.روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون_پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه مورد مطالعه این پژوهش را تمامی دختران 11-9 ساله مدرسه 22 بهمن مریوان در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل دادند که با نمونه‌گیری در دسترس، 30 دانش‌آموز انتخاب و به طور تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه گواه جایگزین شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های مهارت‌های اجتماعی ماتسون (1983) و کم‌رویی استنفورد (1997) استفاده شد. برای گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه‌ای مداخله نمایش درمانی به صورت دو جلسه در هفته اجرا شد، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. داده‌های آماری با استفاده از تحلیل کوواریانس تک‌متغیره تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد، نمایش‌درمانی اثر معناداری بر مهارت‌های اجتماعی (57/150=f، 0/01>p) و کاهش کم‌رویی (f=73.91, p<0.01) داشت.نتیجه‌گیری: براساس نتایج این پژوهش می‌توان گفت، نمایش‌درمانی بر رفتارهای اجتماعی مناسب، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی، برتری‌طلبی و اطمینان زیاد به خود و رابطه با همتایان تاثیر می‌گذارد؛ بنابراین نقش مهمی در کاهش کم‌رویی دختران دارد.

the effectiveness of drama therapy on social skills and shyness of 9–11-year-old girls in marivan city

introduction: social skills can increase a person’s ability to communicate properly with others and play a role in reducing shyness and its components. the purpose of this study was the effectiveness of drama therapy on social skills and shyness of 9–11-year-old girls in marivan.method: the present study was a quasi-experimental with pre-test-post-test design and control group. the study population consisted of all 9–11-year-old girls in 22 bahman marivan school in the 2018-2017 academic year. by available sampling, 30 students were selected and randomly assigned to an experimental group and a control group. the matson (1983) and stanford shyness (1997) social skills questionnaire were used to collect data. for the experimental group, 10 90-minute sessions of therapeutic intervention were performed twice a week, but the control group did not receive any intervention. statistical data were analyzed using univariate analysis of covariance.findings: the results showed that therapeutic demonstration had a significant effect on social skills (f=57.51, p<0.01) and reduction of shyness (f=73.91, p<0.01).conclusion: based on the results of this study, it can be said that drama therapy affects appropriate social behaviors, aggression and impulsive behaviors, superiority and high self-confidence and relationships with peers; therefore, it plays an important role in reducing girls’ shyness.