رابطه تاب‌آوری و حمایت اجتماعی با سلامت اجتماعی در دانشجویان: نقش تعدیلی خود‌دلسوزی

مقدمه: مفهوم سلامت اجتماعی، مفهومی است که در کنار ابعاد جسمی و روانی سلامت، مورد توجه قرار گرفته است. ارتقاء سلامت اجتماعی در برگیرنده ی زمینه های اقدام اجتماعی برای توسعه سطح سلامت است؛ لذا هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تاب آوری و حمایت اجتماعی با سلامت اجتماعی با نقش تعدیلی خود‌دلسوزی در دانشجویان دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب بود. روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب در سال تحصیلی 1400-1399 بود که بر اساس جدول مورگان 364 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای با خوشه بندی دانشگاه بر اساس رشته و سپس انتخاب رشته به‌ صورت تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های سلامت اجتماعی کیز و شاپیرو (2004)، مقیاس خود‌دلسوزی نف (2003)، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامه حمایت اجتماعی زیمت و همکاران (1998) مورد نظر به صورت آنلاین پاسخ دادند. یافته‌ها: تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد، مولفه ی تاب آوری 34 درصد و حمایت اجتماعی 27 درصد از واریانس سلامت اجتماعی را پیش بینی می کند. همچنین تاب آوری و حمایت اجتماعی به صورت غیرمستقیم و با نقش تعدیلی خود‌دلسوزی به ترتیب 24 و 4 درصد از واریانس سلامت اجتماعی را پیش بینی می کنند. خود‌دلسوزی نیز به میزان 39 درصد در تبیین سلامت اجتماعی به صورت مثبت تاثیر دارد. نتیجه‌گیری: سلامت اجتماعی را می‌توان از طریق عواملی مانند تاب آوری و حمایت اجتماعی افزایش داد و در این بین هر قدر میزان خود‌دلسوزی افراد بیشتر باشد، این امر می‌تواند، مناسبتر انجام پذیرد.

the relationship between resilience and social support with social health in students: the moderating role of self-compassion

introduction:the concept of social health is a concept that has been considered along with the physical and mental dimensions of health. promoting social health includes areas of social action to develop the level of health. therefore, the aim of this study was to investigate the relationship between resilience and social support with social health with the moderating role of self-compassion in students of payame noor university, south tehran branch.method: the design of the present study was descriptive and correlational. the statistical population of the study was all students of payame noor university, south tehran branch in the academic year 2016-2017. and responded online to the keys and shapiro (2004) social health questionnaire, the neff self-compassion scale (2003), the connor davidson (2003) resilience questionnaire, and the zimet et al.’s social support questionnaire (1988). results: multiple regression analysis showed that the resilience component predicts 34% and social support 27% of the variance of social health. also, resilience and social support indirectly and with their modulating role, compassion predicts 24% and 4% of the variance of social health, respectively. self-compassion also has a 39% positive effect on explaining social health.conclusion: social health can be enhanced through factors such as resilience and social support, and in the meantime, the more self-compassion people have, the more desirable it can be.