اثر انگیزه تعلق بر رفتار جامعه پسند: نقش میانجی همدلی و خودکارآمدی

مقدمه: رفتار جامعه پسند شامل رفتارهایی مانند همدلی، نوع دوستی و همکاری با هدف سود رساندن به دیگران است که ارتقاء سطح این رفتار باعث آسان تر شدن تعاملات و بهزیستی جامعه می شود، لذا هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه انگیزه تعلق و رفتار جامعه پسند با میانجی گری همدلی و خودکارآمدی بود.روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان  بود که با توجه به جدول مورگان، حجم نمونه 380  نفر برآورد شد که با استفاده از روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس انگیزه تعلق کوادرادو و همکاران(2016)، مقیاس رفتار جامعه پسند، کاپرارا و همکاران (2005)، مقیاس همدلی آلبیرو و همکاران (2009) و خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد، اثر انگیزه تعلق بر همدلی (0.01p< ،0.32β= ) و خودکارآمدی (0.01p< ،0.27β = ) معنادار است. اثر خودکارآمدی (0.01p< ،0.30β = ) و همدلی (0.01p< ،0.37β = ) بر رفتارهای جامعه پسند نیز معنادار است. همچنین اثرات غیرمستقیم انگیزه تعلق از طریق همدلی (0.01p< ،7.92z= ) و خودکارآمدی (0.01p< ،5.27z= )  بر رفتار جامعه‌پسند معنادار بودند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج می توان گفت، انگیزه تعلق، همدلی و خودکارآمدی  اثر معناداری بر رفتارهای جامعه پسند دانشجویان دارند؛ بنابراین جهت افزایش این رفتارها می توان آموزش هایی جهت افزایش سطح خودکارآمدی، انگیزه تعلق و همدلی در محیط آموزشی مورد توجه قرار داد.

the effect of affiliation motivation on prosocial behavior: the mediating role of empathy and self-efficacy

introduction: prosocial behaviors include behaviors such as empathy, altruism, cooperation with the aim of benefiting others, which improve the level of this behavior to facilitate interactions and the well-being of the community. so the purpose of this study is to investigate the relationship between affiliation motivation and prosocial behavior was mediated by empathy and self-efficacy. method: the research method was descriptive and correlational. the statistical population included students of bu ali sina university of hamadan. the sample size was 380 students who were selected using cluster random sampling method. research instruments included cuadrado et al.’s (2016) affiliation motivation, the caprara et al. (2005) prosocial behavior, the albiro et al. (2009) empathy, and scherer et al. (1982) self-efficacy scales. structural equation analysis method was used to analyze the data. results: the results showed that the direct effect of affiliation motivation on empathy (p <0.01, β = 0.32) and self-efficacy (p <0.01, β = 0.27) was significant. the direct effect of self-efficacy (p <0.01, β = 0.30) and empathy (p <0.01, β = 0.37) on prosocial behaviors is also significant. the results showed that the indirect effects of affiliation motivation through empathy (p <0.01, z = 7.92) and self-efficacy (p <0.01, z = 5.27) on prosocial behavior were significant. conclusion: based on the results, concluded that affiliation motivation, empathy and self-efficacy have a significant effect on student prosocial behaviors, so to increase these behaviors, trainings to increase self-efficacy, affiliation motivation and empathy in the educational environment can be considered.