تاثیر هوش هیجانی و هوش فرهنگی بر مقاومت کارکنان دربرابر تغییر با میانجی گری سرمایه روانشناختی

مقدمه: تغییر تنها عنصر دائمی در زندگی و کسب و کار تلقی می شود، اما در جریان پیاده سازی فرآیند تغییر، یکسری چالش‌ها پیش روی سازمان‌ها به‌ویژه سازمان‌های دولتی قرار میگیرد که یکی از مهمترین آنها مقاومت کارکنان سازمان در برابر تغییر است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر هوش هیجانی و هوش فرهنگی بر مقاومت کارکنان در برابر تغییر با تاکید بر نقش میانجی‌گری سرمایه روان‌شناختی می‌باشد. روش: این مطالعه بر روی یک نمونه غیرتصادفی 300 نفره از کارکنان دانشگاه‌های دولتی شهر اهواز انجام شده است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوة گردآوری داده‌ها، توصیفی همبستگی می‌باشد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد هوش فرهنگی انگ و همکاران (2007)، هوش هیجانی گلمن (1997)، مقاومت در برابر تغییر اورگ (2003) و سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران (2007) گردآوری گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری با نرم افزار smart pls3 استفاده شده است. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که هوش هیجانی و هوش فرهنگی هم به‌طور مستقیم (0.37-، 0.32-) و هم به‌‌واسطه سرمایه روان‌شناختی بر مقاومت کارکنان در برابر تغییرات سازمانی اثر منفی و معنادار (0.69 -، -0.63) دارد. نتیجه گیری: براساس یافته‌های پژوهش، تقویت هوش هیجانی و فرهنگی کارکنان، مقاومت آنها در برابر اجرای تغییرات را کاهش خواهد داد. همچنین بهبود سرمایه روانشناختی باعث می‌شود که اثر هوش هیجانی و فرهنگی بر مقاومت در برابر تغییر با میانجی گری سرمایه روان شناختی تقویت گردد.

the impact of emotional intelligence and cultural intelligence on resistance to changing employees with the mediating role of psychological capital

abstract introduction: the change is only constant element in life and business, but during the implementation process of change, organizations, especially governmental organizations, dealing with a some of challenges that resistance to change is one of the most important ones. the main purpose of this research is to examining the effect of emotional and cultural intelligence on employees’ resistance to change, with emphasis on the role of mediation of psychological capital. method: this study was conducted on a random sample of 300 employees of governmental universities in ahvaz city. the research method is applied in terms of purpose and in terms of collecting data, descriptivecorrelation. data were collected using standard questionnaires – ang et al cultural intelligence (2007), golemann emotional intelligence (1997), oreg resistance to change (2003), luthans et al psychological capital (2007). data were analyzed using structural equation modeling with smart pls3 software. results: the results of data analysis showed that emotional and cultural intelligence has significant negative effect on resistance to organizational changes directly (0.37, 0.32) and indirectly (with mediating role of the psychological capital) (0.69, 0.63). conclusion: according to research findings, increasing employees’ emotional and cultural intelligence will reduce their resistance to change. also, improving psychological capital strengthens the effect of emotional and cultural intelligence on resistance to change mediated by psychological capital.