مدل یابی روابط ساختاری حمایت اجتماعی و سبک‌های هویت با سازگاری اجتماعی و کیفیت زندگی

مقدمه: با توجه به فرآیند قشر جوان دانشگاهی در ایران و اهمیت سازههای کیفیت زندگی، سازگاری اجتماعی، سبک‌های هویت و حمایت اجتماعی در دانشجویان به عنوان اقشار برگزیده و جوان جامعه مطالعه حاضر با هدف مدلیابی روابط ساختاری حمایت اجتماعی و سبک‌های هویت با سازگاری اجتماعی و کیفیت زندگی انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی بنیادی نتیجه گرا بود و بر روی 350 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز که در سال تحصیلی 95-1394 مشغول به تحصیل بودند، انجام شد. آنها به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های سبک هویت (isi)، پرسشنامه کیفیت زندگی (sf-36)، پرسشنامه سازگاری رینالدز ( raai)، پرسشنامه حمایت اجتماعی اداراک شده چند بعدی (mshpd apss) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش آماری مدل معادلات ساختاری (sem) و نرم افزار amos تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج پژوهش بیانگر آن است که مدل مفهومی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است. بین کیفیت زندگی با مولفه‌های سبکهای هویت و حمایت اجتماعی و نیز بین سازگاری اجتماعی با مولفه‌های سبکهای هویت و حمایت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد ( 005/0p < ). نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده داده های تجربی پژوهش می توانند تا حدودی با نظریه یادگیری اجتماعی پوشش داده شود؛ چرا که حمایت اجتماعی در هرسه شاخص خانواده، دوستان و افراد مهم، به عنوان عامل محیطی، نقش مستقیم در شکل گیری رفتار و عوامل شخصی دارد. سبک‌های هویت نیز به عنوان عامل شخصی تاثیر مستقیمی بر سازگاری اجتماعی و کیفیت زندگی دارد. رفتار سازگارانه و یا ناسازگارانه اجتماعی نیز متقابلاً بر روی عوامل شخصی، محیطی و در نتیجه بر روی کیفیت زندگی تاثیر می‌گذارد از اینرو توجه به سازه های حمایت اجتماعی و سبک‌های هویت بعنوان عوامل دخیل در سازگاری اجتماعی و کیفیت زندگی دانشجویان بسیار ضروری است.