اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود کفایت اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود کفایت اجتماعی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. روش: این پژوهش به شیوه ی آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را کلیه ی دانش‌آموزان پسر دارای اختلال یادگیری خاص کلاس پنجم ابتدایی تشکیل دادند که در سال تحصیلی 94-1393 در شهر اردبیل مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 40 دانش‌آموز پسر دارای اختلال یادگیری خاص بودند که به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (20 نفر برای هر گروه). برای جمع‌آوری داده ها از آزمون ریاضی کی مت، آزمون هوشی ریون، آزمون خواندن شفیعی و همکاران، آزمون بیان نوشتاری فلاح چای، پرسشنامه ی‌ کفایت اجتماعی و مصاحبه ی تشخیصی بر اساس dsm-5 استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) توسط نرم‌افزار spss-22 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود کفایت اجتماعی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص موثر بوده است (001/0p<).نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های حاصل از این پژوهش می‌توان گفت پذیرش هیجانات و مشکلات ارتباطی به‌جای اجتناب از آنها به دانش آموزان کمک می‌کند تا راه‌های مواجهه با هیجانات منفی را یاد گرفته و از پیامدهای ناشی از این اختلالات که یکی از آن نقص کفایت اجتماعی است، پیشگیری کنند.