نقش قدردانی در عملکرد تحصیلی و رضایت از زندگی با میانجیگری حمایت اجتماعی والدین، اساتید و همکلاسی ها

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه علّی قدردانی با عملکرد تحصیلی و رضایت از زندگی با میانجیگری ابعاد حمایت اجتماعی (اساتید، والدین و همکلاسی‌ها) در دانشجویان دانشگاه پیام نور بود. روش: جامعه آماری این تحقیق شامل تمام دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام نور اهواز در سال تحصیلی 1396 می‌باشد. از این جامعه تعداد 312 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی در دسترس اتتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های محقق‌ساخته قدردانی سواری (1396)، حمایت اجتماعی والدین، اساتید و همکلاسی‌ها سواری (1396)، رضایت از زندگی داینر، امون، لارسن و گریفین (1985) و معدل تحصیلی استفاده شد. تحلیل داده‌ها به روش تحلیل مسیر انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد، قدردانی بر عملکرد تحصیلی، رضایت از زندگی، حمایت اجتماعی والدین، اساتید، همکلاسی‌ها و حمایت اجتماعی همکلاسی‌ها بر عملکرد تحصیلی و حمایت اجتماعی والدین و اساتید بر رضایت از زندگی معنی‌دار است. از دو فرضیه غیر مستقیم چندگانه، فرضیه رابطه غیر مستقیم قدردانی با عملکرد تحصیلی با میانجیگری حمایت اجتماعی والدین و اساتید معنی‌دار شد. نتیجه‌گیری: از این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت، برای تقویت عملکرد تحصیلی، رضایت از زندگی، جلب حمایت اجتماعی والدین، اساتید و همکلاسی‌ها بایستی مساله قدردانی از دیگران را جدّی گرفت و برای تحقق آن نزد دیگران تلاش کرد. از طرفی و با توجه به اینکه حمایت اجتماعی همکلاسی‌ها در عملکرد تحصیلی اثر گذار بوده، لذا برای تحقق رضایت از زندگی توجه به حمایت اجتماعی والدین و اساتید بسیار ضروری است.