اولویت بندی مدیریتی تعدادی از حوضه های آبریز کشور با استفاده از روش های فرایند تحلیل شبکه ای (Anp) و الگوریتم ترکیبی جدید بر اساس Anp-Topsis فازی

آب از محورهای اصلی توسعه پایدار و رکن اساسی آمایش سرزمین است و مدیریت پایدار کمی و کیفی منابع و مصارف آن، نقش مهمی در ارتقای بهداشت، رفاه اجتماعی و توسعه پایدار دارد. از طرف دیگر، با توجه به ارزش اجتماعی، اقتصادی، امنیتی، سیاسی و زیست­محیطی این ماده حیاتی، تصمیم­گیری و مدیریت در زمینه منابع آب بسیار مهم است. راهبردهای توسعه بلندمدت بخش آب کشور، گذشته از اینکه راهنمای مناسبی برای تدوین برنامه‌های مدیریت آب کشور در حوضه­های آبریز است، با ایجاد هم‌پیوندی در عرصه‌های مدیریت فرابخشی آب، موجب بهره‌برداری بهینه از منابع آب کشور خواهد شد. در برنامه­ریزی کلان ملی، اولویت­بندی حوضه­های آبریز، بخش مهمی از برنامه جامع آب در زمینه تخصیص منابع برای حوضه­های آبریز است که کمتر به آن توجه شده است. با توجه به اهمیت مسیله و پیچیدگی آن به‌علت وجود راهبردهای مختلف با درجات تاثیر متفاوت و همچنین ارتباطات پیچیده بین راهبردها، در این تحقیق اولویت­بندی حوضه­های آبریز با استفاده از روش anp و روش ترکیبی anp با topsis فازی انجام گرفته است. گزینه­های بررسی‌شده، حوضه­های آبریز بحرانی کشور شامل حوضه آبریز دریاچه ارومیه، اترک، سفیدرود، دریاچه نمک و زاینده­رود است. نتایج نشان می­دهند که حوضه آبریز دریاچه ارومیه و اترک، به­ترتیب بیشترین و کمترین امتیاز را دارند. این بدان معناست که حوضه آبریز ارومیه برای اعمال راهبردهای بخش آب در اولویت قرار دارد و به‌عبارتی بحرانی­ترین حوضه است. درنتیجه، اعمال راهبردهای آب در این حوضه آبریز نسبت به دیگر حوضه­ها ضروری­تر است.