اثر دوره بازگشت دبی در اعمال یکی از اقدامات طبیعی مدیریت سیل بر کاهش ریسک سیلاب

در این پژوهش میزان کاهش ریسک سیل در اثر پیاده‌سازی یکی از روش‌های مدیریت طبیعی سیل در یک منطقه مخروط‌افکنه موردبررسی قرار گرفته است. مدیریت سیل به روش‌های متداول سازه‌ای و غیرسازه‌ای انجام می‌شود که هزینه اجرای آن‌ها زیاد و عمر این پروژه‌ها کوتاه است. کاهش خسارت‌ ناشی از سیل و استفاده از روش‌هایی به‌منظور مدیریت پایدار و انعطاف‌پذیرتر سیل در سال‌های اخیر بیش‌تر مورد توجه پژوهش‌گران قرار گرفته است. استفاده از رویکرد‌های طبیعی کنترل سیل (nfm) یکی از روش‌های مدیریت پایدار سیل محسوب شده که در این پژوهش با ارائه یک راه‌کار طبیعی در قالب افزایش طول مسیر رودخانه با ایجاد خم در مسیر اصلی به بررسی اثرگذاری آن بر میزان خسارت مورد انتظار سیلاب نسبت به حالت اصلی پرداخته می‌شود. روش انجام این پژوهش بر پایه مدل‌سازی بوده که از سه مدل hec-hms، hec-ras 2d و arcmap استفاده شده است. منطقه موردمطالعه حوضه آبریز رودخانه آببخشاء واقع در شهرستان بردسیر، استان کرمان به وسعت 1136 کیلومترمربع، دارای حالت مخروط‌افکنه که سیل‌های متعددی در آن اتفاق افتاده است. داده‌های توپوگرافی، بارش و دبی از مهم‌ترین داده‌های موردنیاز این پژوهش محسوب می‌شوند. براساس نتایج این پژوهش ایجاد خم در مسیر رودخانه باعث کاهش 15.5 درصدی خسارت موردانتظار سالیانه (ead) می‌شود. نتایج این پژوهش می‌تواند در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری راه‌کارهای بهینه مدیریت سیلاب در منطقه موثر باشد.

the effect of return period discharge in applying one of the natural flood management measures on flood risk reduction

in this study, the amount of flood risk reduction due to applying one of natural flood management measures, in alluvial fans, was investigated. usually, flood management is done by common structural and non-structural methods, which are expensive and short-lived. flood damage reduction and using more stable and flexible solutions for flood management, have been received more attention from researchers in recent years. using natural flood management (nfm) is considered stable methods of flood management, and in this study by presenting a natural solution in the form of increasing the length of the river by creating a meander, to investigate its effect on the expected flood damage compared to the base mode is paid. the method of conducting this study is based on modeling, which uses three models: hec-hms, hec-ras 2d and arcmap. the study area is abbakhsha river catchment located in bardsir city, kerman province, with an area of 1136 square kilometers, has the state of an alluvial fan that numerous floods have occurred. topography, precipitation and discharge are the most important data required for this study. according to the results of this research, creating a meander in the river reduces the expected annual damage (ead) by 15.5%. the results of this research can be effective in the planning and policy making of optimal flood management solutions in the region.