بررسی کارآیی روش های تجربی برآورد تبخیر- تعرق مرجع (بر پایه درجه حرارت) در اقلیم های مختلف (مطالعه موردی ایران)

بررسی کارآئی روشهای تجربی بر آورد تبخیر و تعرق مرجع در بر آورد نیاز آبی گیاهان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا، در این مطالعه از داده های هواشناسی 154 ایستگاه سینوپتیک کشور در مقطع آماری 15 ساله(1377 تا 1391)، تبخیر تعرق پتانسیل برای تمام ایستگاه های سینوپتیک کشور، با استفاده از روشهای محاسباتی مبنی بر درجه حرارت هوا، مشتمل بر17 روش محاسبه شدند. نتایج حاصل از روش های مختلف با نتیجه حاصل از روش مرجع (فائو پنمن مانتیث) مقایسه گردیدند. بهترین و بدترین روشها براساس شاخصهای آماری مختلف، شامل ضریب رگرسیونی، جذر مربعات، متوسط خطای تخمینها و معیار جاکوویدزانتخاب شدند. نتایج نشان داد، که به ترتیب برای اقلیم خشک، روشهای هارگریوزm4، هارگریوز، هارگریوزm2، هارگریوزm1، هامون1961، هامون1963و هارگریوز سامانی مناسبترین روش ها می‎باشند. برای اقلیم نیمهخشک روشهای هارگریوزm4 ، هارگریوز، هامون1963 و هارگریوز سامانی مناسبترین روشها بودند.در اقلیم مدیترانه ای روشهای هارگریوز m4و هارگریوز مناسبترین روشها بودند.در اقلیم نیمه مرطوب روشهای هارگریوزm4 و هارگریوزm2 مناسبترین روشها برگزیده شدند.در اقلیم مرطوب نیز روشهای هارگریوزm4، هارگریوز m2و هارگریوزm1 مناسبترین روشها و در اقلیم های بسیار مرطوب روش های هارگریوزm4، هارگریوز، هارگریوزm1 و بلانیکریدل4 مناسبترین روشها و روش چندل نامناسبترین روش برای همه اقلیم‎ها بود.ضمنا مطالعات لیسیمتری انجام شده در اقلیم نیمه خشک، انتخاب بهترین و بدترین روش های برآورد تبخیر تعرق مبنی بر درجه حرارت را تایید نمودند.