تاثیر منابع سلنیوم و دانه کتان در جیره بر عملکرد و برخی متابولیت‌های بیوشیمیایی خون، در مرغ‌های تخم گذار

اثر منابع سلنیوم و دانه کتان بر عملکرد و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی خون با استفاده از 384 قطعه مرغ تخمگذار های‌لاین (50 هفتگی) در یک آزمایش فاکتوریل 4×3 با سه سطح دانه کتان(صفر، پنج و 10 درصد) و چهار نوع مکمل سلنیوم (فاقد مکمل، سلنیت سدیم، مخمر سلنیومی‌و سلنوهیدروکسی متیونین( سلیسئوselisseo) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و هشت پرنده در هر تکرار بررسی شد. سلنیوم‌به میزان یک میلی‌گرم در کیلوگرم به جیره‌ افزوده شد. افزودن دانه کتان وزن و توده تخم مرغ را کاهش داد(0.05>p). شاخص سفیده و واحد هاو تخم پرندگانی که با جیره‌های حاوی 10 درصد کتان و سلنیت سدیم و سلیسئو تغذیه شدند کاهش یافت(0.05>p). پرندگان تغذیه شده با جیره فاقدکتان و پنج درصد کتان، به ترتیب کمترین و بیشترین غلظت تری‌گلیسرید و با مخمر سلنیومی پایین‌ترین غلظت کلسترول کل در سرم را داشتند، در حالی‌که جیره بدون کتان و بدون سلنیوم پایین‌ترین میزان غلظت کلسترول کل را موجب شد(0.05>p). پایین‌ترین غلظت سرمی مالون‌دی‌آلدئید و بالاترین ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل با جیره‌های حاوی سلیسئو و بدون کتان مشاهده شد(0.05>p). دانه کتان در سطح پنج درصد موجب افزایش مالون‌دی‌آلدئید و کاهش فعالیت آنزیم‌های گلوتاتیون‌پراکسیداز و سوپراکسیددسموتاز(0.5>p) در سرم شد و نیز مکمل سلیسئو سبب افزایش فعالیت این‌دو آنزیم و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل شد(0.05>p). بر اساس نتایج حاصل، می‌توان از سلنیوم تا یک میلی‌گرم در کیلوگرم جیره بدون تاثیر منفی بر عملکرد، استفاده کرد و نیزبا توجه به تاثیر اشکال آلی سلنیوم به خصوص مکمل سلیسئو بر بهبود وضعیت آنتی‌اکسیدانی خون، مصرف این مکمل دارای اولویت است.