مطالعه اثر داربست پلی-ال-لاکتیک‌‌-اسید در تمایز استخوانی سلول‌های بنیادی مزانشیمی جدا شده از بافت چربی اسب

هدف از این مطالعه بررسی امکان جداسازی سلول‌های بنیادی مزانشیمی از بافت چربی اسب و مطالعه بازده تمایز استخوانی این سلول‌ها در شرایط کشت تک بعدی (در ظرف کشت بافت پلاستیکی) و سه بعدی (روی داربست های پلیاللاکتیکاسید) بود. بافت چربی به روش بیوپسی از ناحیه قاعده دم اسب تهیه  و سلول‌های بنیادی مزانشیمی با کمک هضم مکانیکی و آنزیمی از بافت چربی جدا شد. سلول‌ها بنیادی جداشده، در دو شرایط جداگانه شامل شرایط ظرف کشت بافت پلاستیکی (گروه شاهد) و شرایط داربست پلیاللاکتیکاسید با سه تکرار، به رده استخوان تمایز داده شدند. در طول 21 روز تمایز آزمون‌های آلیزارین رد، اندازه‌گیری آنزیم آلکالین‏فسفاتاز و اندازه‌گیری میزان کلسیم رسوبی برای ارزیابی راندمان هر یک از این شرایط در تمایز سلول‌ها به رده استخوان مورد استفاده قرار‌گرفت. دادهای حاصل در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه شدند. رنگ‌آمیزی آلیزارین رد به‌عنوان یک آزمون کیفی نشان داد در هر دو شرایط سلول‏های بنیادی مزانشیمی مشتق‌شده از بافت چربی اسب می‌توانند به رده استخوان تمایز یابند. با این حال سلول‌های بنیادی مزانشیمی کشت داده شده روی داربست پلیاللاکتیکاسید در مقایسه با سلول‌های کشت داده شده در شرایط ظرف کشت بافت پلاستیکی دارای فعالیت آنزیم آلکالین‏فسفاتاز و مقدار کلسیم رسوبی بیشتری بودند. یافته‌های این مطالعه نشان داد استفاده از داربست‌های پلیاللاکتیکاسید امکان رشد و تمایز بهینه سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق‌شده از بافت چربی اسب را به رده استخوانی فراهم می‌سازد.