اثر‌ مکمل‌های پروبیوتیکی و پری‌بیوتیکی بر عملکرد تولیدی گاوهای شیری

هدف از اجرای این آزمایش بررسی تاثیر مکمل هایپروبیوتیکی و پری بیوتیکی بر عملکرد گاوهای شیری هلشتاین بود. به همین منظور تعداد 40 راس گاو شیری نژاد هلشتاین با تولید شیر روزانه 0.8 ± 33 کیلوگرم و وزن اولیه 40 ± 700 کیلوگرم در چهار گروه در قالب طرح کاملاً تصادفی قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) گروه شاهد (جیره پایه)، 2) گروه پروبیوتیک (جیره پایه + چهار گرم پروبیوتیک به ازای هر راس در روز)، 3) گروه پری بیوتیک (جیره پایه + 14گرم پری بیوتیک به ازای هر راس در روز)، 4) گروه سین بیوتیک (جیره پایه + چهار گرم پروبیوتیک + 14 گرم پری بیوتیک به ازای هر راس در روز) بودند. نتایج این آزمایش نشان داد، میانگین مدت زمان جویدن، نشخوارکردن و خوردن بین جیره های مختلف آزمایش اختلاف معنی داری وجود داشت (0.05>p). بیشترین مدت زمان جویدن، نشخوار کردن و خوردن متعلق به گروهی بود که پروبیوتیک مصرف کرده بودند و با سایر گروه ها اختلاف معنی داری داشت (0.05>p). با مصرف پروبیوتیک مقدار تولید شیرخام روزانه، تولید شیر با 3.5 درصد چربی و تولید شیر با چهار درصد چربی افزایش پیدا کرد و اختلاف معنی داری (0.05>p) با گروه شاهد (جیره پایه بدون افزودنی) داشت. بازده غذایی در جیره های مکمل شده با توجه به افزایش تولید شیر خام افزایش یافت. شاخص های سلامتی، قوام و سیالیت مدفوع در جیره های مکمل شده بهبود یافت. بنابر این مصرف پروبیوتیک در تغذیه گاهای شیری عملکرد و شاخص های سلامتی را بهبود می‌بخشد.