اثر عصاره هیدروالکلی دو گونه آویشن بر گوارش‌پذیری مواد مغذی و وضعیت آنتی‌اکسیدانی جوجه‌های گوشتی

اثر عصاره هیدروالکلیدو گونه آویشن و فلاوومایسین برگوارش ‌پذیری مواد مغذی و وضعیت آنتی‌اکسیدانی جوجه ‌های گوشتی، با استفاده از 128قطعه جوجه یک‌ روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار بررسی شد. تیمارها شامل شاهد، 0.05 درصد عصاره آویشن دنائی، 0.05 درصد عصاره آویشن کوهی و 0.1 درصد فلاوومایسین بودند. جوجه‌هایی که در جیره خود فلاوومایسین دریافت کردند، افزایش وزن و ضریب تبدیل بهتری داشتند (0.05>p). تغذیه جیره‌های حاوی آویشن اثری بر افزایش وزن نداشت ولی پرندگانی که  جیره حاوی  عصاره آویشن دنائی دریافت کردند، ضریب تبدیل بهتری نسبت به گروه شاهد داشتند (0.05>p). ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در ژژنوم پرندگانی که با جیره حاوی عصاره آویشن دنائی و یا  فلاوومایسین تغذیه شدند، بیشتر بود(0.05>p). سطح پرزها در ژژنوم پرندگانی که با جیره‌های حاوی افزودنی تغذیه شدند، افزایش یافت(0.05>p). تغذیه جوجه‌ها با جیره‌های حاوی عصاره آویشن دنائی و فلاوومایسین سبب کاهش ضخامت لایه ماهیچه ای در ژژنوم آنها شد (0.05>p). گوارش پذیری ماده خشک و ماده آلی با مصرف عصاره آویشن کوهی و فلاوومایسین افزایش یافت (0.05>p). ابقای نیتروژن در پرندگانی که جیره‌های حاوی افزودنی دریافت کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (0.05>p). فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز خون پرندگان تغذیه‌شده با عصاره آویشن بیشتر از پرندگان شاهد بود (0.05>p). میزان مالون دی آلدئید گوشت ران پرندگان دریافت‌کننده جیره حاوی عصاره آویشن کوهی در مقایسه با سایر تیمارها کاهش یافت (0.05>p). بر اساس نتایج این تحقیق،  استفاده از 0.05 درصد عصاره آویشن دنائی در جیره جوجه‌های گوشتی ضریب تبدیل خوراک، شاخص‌های ریخت سنجی مخاط روده و وضعیت آنتی اکسیدانی بدن  را بهبود می بخشد و می‌تواند به‌عنوان یک ترکیب محرک رشد پیشنهاد شود.