تعیین الیاف نامحلول در شوینده خنثی غیر قابل هضم و سایر مولفه‌های نوین هضم الیاف در مواد خشبی موجود در یک دامداری گاو شیری

این مطالعه به منظور بررسی الیاف نامحلول در شوینده خنثی غیر قابل هضم (indf) و سایر مولفه‌های نوین هضم الیاف در نمونه هایی یونجه خشک، ذرت سیلوشده، کاه گندم، تفاله چغندرقند و سبوس گندم موجود در یک دامداری گاو شیری انجام شد. با استفاده از روش کیسه‌گذاری در دو راس گاو هلشتاین غیر شیرده مجهز به فیستولای شکمبه‌ای، الیاف نامحلول در شونده خنثی هضم نشده پس از 288 ساعت (undf) به عنوان شاخصی از indf اندازگیری شد. سپس با استفاده از این روش کینتیک هضم پذیری در زمان‌های مختلف، مقادیر نرخ هضم و مقدار الیاف نامحلول در شوینده خنثی هضم شده (ndfd) تعیین و بر اساس آنها مقدار قابلیت هضم ndf در کل لوله گوارش (ttndfd) پیش‌بینی شد. یونجه خشک دارای سطح لیگنین و نرخ هضم ndf بیشتر از کاه و ذرت سیلوشده بود. یونجه و کاه در مقایسه با ذرت سیلوشده دارای undf بیشتر و ndfd و ttndfd کمتر بودند. تفاله چغندرقند و سبوس گندم با وجود شباهت در میزان ndf، مقدار لیگنین و undf کمتر و نرخ هضم ndf، ndfd و ttndfd بیشتری در مقایسه با علوفه‌ها داشتند. در کل مواد خوراکی بررسی شده در این آزمایش دارای تنوع گسترده‌ای از نظر undf، ndfd وttndfd بودند که بایستی در زمان استفاده مورد توجه قرار گیرد.