مقایسه عملکرد سیستم ایمنی سویه های آرین، بومی آذربایجان غربی، آمیخته های آنها و سویه راس

هدف از این مطالعه مقایسۀ عملکرد سیستم ایمنی جوجه های آرین، بومی آذربایجان غربی، آمیخته آرین × بومی، آمیخته بومی × آرین و سویۀ راس 308 بود. با انجام تلقیح مصنوعی تعداد 298 پرنده تولید و به همراه 100 پرنده سویه راس پرورش داده شدند. سپس، به طور تصادفی تعداد 15 تا 20 درصد پرنده ها برای مقایسۀ عملکرد سیستم ایمنی و برخی پارامترهای خونی انتخاب شدند. صفات مورد مطالعه شامل پاسخ های ایمنی همورال، ایمنی سلولی، ایمنی ذاتی، غلظت پروتئین های پلاسما و وزن نسبی اندام های لنفاوی بود. بیشترین عیار پادتن کل در سویۀ آرین و کمترین عیار پادتن کل در سویۀ راس مشاهده شد. تفاوتی در میان جنس ها و سویه های مورد مطالعه از نظر ایمنی سلولی ملاحظه نشد. پرندگان آمیخته نیز از نظر پاسخ های ایمنی همورال و ایمنی سلولی تفاوت معنی داری با سویه تجاری راس نداشتند. بین درصد هماتوکریت خون پرندگان آمیخته با سویه های تجاری نیز تفاوت معنی داری ملاحظه نشد. درصد آلبومین پلاسما در پرندگان آمیخته نسبت به سویه های دیگر به طور معنی داری بیشتر بود. فعالیت لایزوزایم پرندگان آمیخته اگرچه نسبت به سویه آرین به طور معنی داری کمتر بود (05/0 > p)، ولی با سویه راس تفاوت معنی داری نشان نداد. وزن اندام های لنفاوی پرندگان آمیخته حدواسط وزن نسبی در پرندگان پرتولید آرین و بومی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عملکرد سیستم ایمنی در پرندگان آمیخته مناسب و در برخی موارد از سایر سویه های مورد مطالعه نیز بهتر بود. بنابراین می توان از سویه های موجود در ایجاد پرنده های مقاوم با سرعت رشد مناسب استفاده کرد.