هندسه مفهومی ‌اوقات فراغت با رویکرد جامعه‌شناختی، روان‌شناختی، اخلاقی

اوقات فراغت مهم‌ترین و دلپذیرترین اوقات آحاد بشر و بخشی از ساعات زندگی روزانه انسان‌ها است که فرد با رضایت‌خاطر به استراحت، تفریح، توسعه آگاهی‌ها یا مشارکت اجتماعی می‌پردازد و داوطلبانه پس از رهایی از الزامات شغلی، خانوادگی و اجتماعی بدان مشغول می‌شود. سوال اصلی تحقیق ‌این است که اوقات فراغت با رویکرد جامعه‌شناختی و روان‌شناختی و اخلاقی دارای چه مفهومی ‌می‌باشد؟ آیا بین اوقات فراغت و وقت آزاد همسانی وجود دارد؟ اوقات فراغت در ارتباط با کار، بازی، تفریح، سرگرمی ‌و ورزش به چه معناست؟این نوشتار، در پاسخ به سوالات تحقیق، ضمن بهره‌وری از منابع مختلف کتابخانه‌ای با روش توصیفی - تحلیلی، و با هدف بررسی و تبیین ساختار مفهومی ‌‌اوقات فراغت، بر آن است که اوقات فراغت بخشی از اوقات آزاد انسان است، و ‌اینکه نحوه گذران اوقات فراغت برای افراد، امری آزاد و انتخابی است. گذران اوقات فراغت موجبات آرامش جسمی ‌و روحی، رضایت‌خاطر، و رفع خستگی ناشی از کار را فراهم می‌کند. در پایان، به اهمیت اوقات فراغت در زندگی همچون زمانی برای فرهنگ‌سازی، فرصتی برای اشتغال و تهدیدی برای سلامت اخلاقی جامعه تاکید گردیده و ویژگی‌های آن، از جمله جدا بودن وقت فراغت از کار، وجود میل و فعالیت دلخواه و نداشتن انگیزه و نفع اقتصادی پرداخته شده است.