ساز و کار تاثیرگذاری توحید افعالی بر اخلاق و رفتار

ایمان حالتی قلبی و روانی است که در اثر دانستن یک مفهوم و گرایش به آن حاصل می‌شود. ایمان به‌مثابه یک نگرش، آثار شگرفی در وجود آدمی ایجاد می‌کند، به‌‌گونه‌ای‌‌که عالمان و اندیشمندان درصدد بیان این چگونگی برآمده‌اند و نظریاتی در این رابطه بیان کرده‌اند. یکی از تحلیل‌های مشهور در رابطه ایمان و آثار آن عبارت است از تاثیر بینش بر گرایش و به تبع آن بر کنش، که قابل انطباق با هرگونه ایمانی است. این پژوهش که با روش «تحلیلی استنباطی» سامان یافته، با توجه به آثار فراوانی که اعتقاد به توحید افعالی دارد، این سازوکار و چگونگی آن را تبیین کرده و با استفاده از دو مولفه «اسناد» که از مصطلحات روان‌شناسی اجتماعی است و «خودگروی» که از مصطلحات فلسفه اخلاق است، چگونگی اثرگذاری توحید افعالی بر اخلاق و رفتار را تحلیل و بررسی کرده است. نتیجه این تحلیل نشان می‌دهد که ایمان به توحید افعالی خداوند از طریق اصلاح «اسنادها» و نفی «خودگروی» از انسان، بر اخلاق و رفتار فرد تاثیر می‌گذارد.

the mechanism of the influence of the unity of divine actions on temper and behavior

faith is a state of heart and mind that is achieved by knowing a concept and tending to it. as an attitude, faith has amazing effects on humans. many scholars and thinkers have tried to explain faith and put forward theories in this regard. one of the famous analysis regarding faith and its effects is the influence of vision on tendency and consequently on action, which can be adapted to any faith. considering the numerous effects of belief in the unity of divine actions and using the analytical-inferential method, this research has explained this mechanism based on the two components of attributions which is a term in social psychology and “egoism”, which is a term in the philosophy of ethics. it has analyzed and investigated how the unity of divine actions affects temper and behavior. the result of this analysis shows that faith the unity of divine actions affects the morals and behavior of a person by correcting attributions and negating the egoism in humans.