رابطۀ اخلاق و ورزش و مبانی انسان‏شناختی و ارزش‏شناختی اخلاق ورزش

«اخلاق ورزش» همان قواعد و موازین اخلاقی در عرصۀ ورزش است که باید رعایت شود. در این تعریف رابطه اخلاق و ورزش یک رابطه حداکثری است، به‌ گونه‌ای ‌که تفکیک این دو از یکدیگر امکان ندارد؛ به این معنی که فعالیت‌های ورزشی به علت اختیاری بودن، همیشه موضوع ارزش اخلاقی قرار می‌گیرند. ترکیب انسان از روح و بدن، تاثیرپذیری آنها از یکدیگر، داشتن سرشت مشترک، و هدفمند بودن خلقت انسان از مهم‏ترین مبانی انسان‏شناختی به شمار می‌روند و ذاتی بودن ارزش نهایی، مطلق‏گرایی، واقع‏گرایی و توجه همزمان به حُسن فعلی و حُسن فاعلی نیز از کلیدی‏ترین مبانی ارزش‏شناختی اخلاق ورزش هستند. نوشتار پیش‏رو از سنخ پژوهش‏های نظری و توسعه‏ای است و اطلاعات و مواد اولیه تحقیق به روش «کتابخانه‏ای» گردآوری شده و با روش «استدلال» - نه روش آماری- تجزیه و تحلیل عقلانی گردیده است.

the relationship between ethics and sports and the anthropological and axiological foundations of sports ethics

sports ethics means the ethical rules and standards that must be followed in the field of sports. in this definition, the relationship between ethics and sports is a maximal one, i.e. the two are inseparable. this means that sports activities are always subject to moral value due to being optional. being composed of body and soul, their influence of body and soul on each other, having a common nature, and the purposefulness of human creation are among the most important anthropological foundations. the intrinsic nature of the ultimate value, absolutism, realism, and simultaneous attention to the goodness of action and goodness of intention are among the key axiological foundations of sports ethics. this research is a theoretical- developmental study. the data, collected through the library method, has been analyzed through the reasoning method , not the statistical method.