نقد احساس‌گرایی آیر

چیستی حقیقت گزاره‎های اخلاقی و اینکه احکام اخلاقی از سنخ قضایای واقعی است یا اعتباری؛ یکی از مسائل مهم فلسفه‌ اخلاق است. تاکنون دیدگاه‌های مختلفی درباره‌ تحلیل گزاره‌های اخلاقی ارائه شده است. یکی از دیدگاه‌های معروف، که در زمره‌ دیدگاه‌های غیرشناختی قرار می‌گیرد، دیدگاه احساس‌گرایی است. هدف این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته، اثبات ناکارآمدی احساس‎گرایی آیر است که از جمله اولین نظریه‎پردازان این مکتب می‌باشد. بی‎اهمیت جلوه‎دادن آموزه‎های اخلاقی، بیهوده پنداشتن تعالیم وحیانی انبیاء، نفی استدلال و مشاجرات عقلانی، نسبی‎گرایی و ناموجه دانستن قضاوت و داوری اخلاقی، از جمله نقدهای وارد بر این نظریه است که به واسطه‌ انگاره بی‎معنایی مفاهیم و احکام اخلاقی و ذهنی انگاشتن آنها، همچنین به واسطه کارکرد صرفاً عاطفی گزاره‎های اخلاقی و غیرقابل انتقال بودن آن به مخاطبان به دست می‎آید.