کمی‌سازی عدم قطعیت سهم منابع رسوب تپه‌های ماسه‌ای با استفاده از روش انگشت‌نگاری مونت‌کارلو (مطالعه موردی: تپه‌های ماسه‌ای جازموریان، جنوب استان کرمان)

امروزه استفاده از تکنیک انگشت نگاری رسوب در تعیین سهم منابع رسوبات در حال افزایش می باشد، بنابراین توجه به آنالیز عدم قطعیت در طی فرآیند مدل سازی ضروری می باشد. در این تحقیق به منظور بررسی عدم قطعیت سهم منابع رسوبات تپه های ماسه ای در منطقه جازموریان، استان کرمان از تکنیک انگشت نگاری مونت کارلو مورد استفاده قرار گرفت. بدین منظور، پس از انتخاب ترکیب بهینه از ردیاب ها توسط یک فرآیند آماری دو مرحله ای شامل آزمون های کروسکال والیس و آنالیز تابع تشخیص، مدل ترکیبی collins با 10000 بار تکرار در matlab اجرا گردید و محدوده ی عدم قطعیت مربوط به سهم منابع رسوبات تپه های ماسه ای در سطح اطمینان 95 درصد (صدک های 5/2 و 5/97 درصد) محاسبه گردید. بر طبق نتایج، از بین ده ردیاب اندازه گیری شده، 4 ردیاب شامل cr، ni، li و co به عنوان ترکیب بهینه انتخاب شدند و در نهایت به عنوان پارامتر ورودی به فرآیند مدل سازی در نظر گرفته شدند. عدم قطعیت کامل (%1000) در سهم منابع به ویژه در qs و qal و برای برخی نمونه های رسوب دیگر، منبع qt محاسبه گردید و دو منبع اول در بیشتر نمونه های رسوب بیشترین عدم قطعیت نشان دادند و هم چنین به علت وزش بادهای چند جهته در منطقه، منابع تامین کننده رسوب برای نمونه های مختلف تپه های ماسه ای نیز متغیر می باشد. با توجه به کارایی بالای این تکنیک، استفاد از این روش در مناطقی با تپه های ماسه ای فعال به منظور شناسایی منابع آنها، کمی کردن سهم منابع و بررسی عدم قطعیت آنها توصیه می شود