تهیه نقشه فرسایش آبکندی با استفاده از فنون سنجش از دور (مطالعه موردی :منطقه لامرد استان فارس)

یکی از نیازهای تحقیقاتی برای اجرای اصول آبخیزداری و حفاظت خاک، شناسایی مناطق دارای خطر بالای فرسایش و تهیه نقشه رخساره های فرسایشی از جمله آبکندها می باشد. یکی از شیوه های قابل اجرا برای تهیه نقشه فرسایش خاک با استفاده از سنجش از دور، استفاده از قابلیت های توانمند الگوریتم های طبقه بندی تصاویر ماهواره ای است. طبیعت پیچیده فرسایش آبکندی و نواحی مجاورآن (ناهمگنی) ثابت کرده است که تهیه نقشه فرسایش آبکندی به وسیله روش های پارامتریک مبتنی بر پیکسل متداول، در طبقه بندی تصاویر ماهواره ای چالش برانگیز است. در این پژوهش تلاش شده تا با مقایسه روش های مختلف طبقه بندی مبتنی بر پیکسل بهترین و مناسب‌ترین روش به منظور تهیه دقیق تر نقشه فرسایش آبکندی دشت لامرد انتخاب شود. در این راستا تصاویر سنجنده irs منطقه لامرد با این روش های مبتنی بر پیکسل حداکثر احتمال و ماشین بردار پشتیبان طبقه بندی شد. نتایج تحقیق نشان داد که  روش طبقه بندی ماشین بردار پشتیبان  نقشه را با دقت و صحت بالاتری (شاخص کاپا 63/0) نسبت به روش حداکثر احتمال (شاخص کاپا 54/0) تولید کرده است و برای مطالعات آینده تهیه نقشه فرسایش آبکندی در منطقه مورد مطالعه پیشنهاد می شود. یکی از مهم ترین دلایل این برتری این است که ماشین بردار پشتیبان یک طبقه بندی کننده غیر پارامتریک است و تنها از بردارهای پشتیبان، که در محدوده ی همپوشانی (مرز) کلاس ها، قرار می گیرند استفاده می کند و متاثر از واریانس داخلی کلاس ها نیست، بعلاوه تفکیک پذیری کلاس ها را با استفاده از تغییر شکل های مختلف افزایش می دهد.