کانی شناسی، منشا رسوبات بادی ماسه ای و ارزیابی بیابان‌زایی در ناحیه شرق و شمال‌شرق اهواز

کانی شناسی و منشا یابی رسوبات تپه های ماسه ای در کنترل گسترش رسوبات بادی با اهمیت است. در این مطالعه از روشهای متعدد دانه بندی، xrd، sem، و سنجش از دورgis استفاده گردید. کانیهای ایلیت و مونتموریلونیت بالاترین فراوانی نسبی را نشان داده، و کانیهای کلریت و کائولینیت نیز در بعضی از نمونه ها شناسایی گردید. نوع و فراوانی آنها تابع منشا رسوبات، اختصاصات فیزیکوشیمیایی، و جهت وزش بادها است. وجود کوارتز، چرت، انیدریت و صدف دو کفه ای آب شیرین و دریایی نشانه دخالت رسوبات رودخانه ای و سواحل خلیج فارس در تغذیه رسوبات منطقه است. مطالعات sem دانه های کوارتزی نشان داد بعضی از دانه ها فاقد هر گونه آثار ضربه ای است که می بایست از منابع نزدیک مانند سازند گچساران، آغاجاری و لهبری منشا گرفته باشند. تصاویر tm و etm⁺ در دوره زمانی 11 ساله جهت بررسی تغییرات تپه ها ی ماسه ای و نیز تعیین نوع کانی های رسی بکار گرفته شد. تفسیر داده ها با استفاده از پردازش تصاویر ماهواره ای و عملیات صحرایی صورت گرفت. نسبت گیری باندی 5/2 و 4/6 برای تشخیص کانی های رسی کائولینیت و ایلیت بسیار مفید است. نتایج ارزشیابی اراضی منطقه نشانگر توسعه بیابانی شدن منطقه است. در این خصوص، معیار اقلیم دارای تاثیر بیشتری نسبت به سایر پارامترهاست.