ارزیابی قابلیت‌های گردشگری ژئوتوپ‌های سیرجان با استفاده از مدل‌های فاسیلوس و کومانسکو

ژئومورفوتوریسم یکی از شاخه های گردشگری مبتنی بر طبیعت است که با ترکیب نمودن میراث های فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی پتانسیل های بالایی را در راستای برنامه ریزی گردشگری پایدار عرضه می کند. ژئومورفوتوریسم به معرفی لندفرم های ژئومورفولوژیکی به گردشگران با حفظ هویت مکانی می پردازد.  هدف از این پژوهش  بررسی قابلیت های گردشگری ژئوتوپ های سیرجان را با استفاده از مدل های فاسیلوس و کومانسکو  می باشد. ارزش های مورد استفاده در مدل فاسیلوس شامل، ارزش های علمی، اکولوژیکی و حفاظتی، فرهنگی، زیبایی شناختی، اقتصادی و پتانسیل استفاده و در مدل کومانسکو ارزش های مدیریت و استفاده، اقتصادی، فرهنگی، زیبایی و علمی می باشد. که هر کدام از این ارزش ها چند زیر معیار دارد که با سیستم امتیازی استاندارد از 1 تا 10 برای مدل فاسیلوس و 20 برای مدل کومانسکو مشخص شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که براساس هر دو مدل ژئوتوپ کویر نمک سیرجان با کسب 8/18 امتیاز از مدل فاسیلوس و ارزیابی کل 78/0 از مدل کومانسکو بیشترین پتانسیل را جهت توسعه گردشگری دارا می باشد. هم چنین طبق ارزیابی دو مدل، ژئوتوپ دست کن ها با کسب 2/12 امتیاز از مدل فاسیلوس و ارزیابی کل 34/0 از مدل کومانسکو کمترین پتانسیل را جهت توسعه گردشگری دارا می باشد. امتیاز بالای ارزش علمی و زیبایی شناختی کویر نمک و  دسترسی آن باعث افزایش امتیاز این ژئوتوپ نسبت به ژئوتوپ های دیگر شده است.