تعیین مهم ترین شاخص های موثردر بیابان زایی بر پایه چارچوب مفهومی dpsir و روش های تصمیم گیری چند معیاره (مطالعه موردی: میاندهی فیض آباد)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
صبوری راد سیما ,نظری سامانی علی اکبر ,سپهر عادل
|
|
منبع
|
پژوهشهاي دانش زمين - 1391 - دوره : 3 - شماره : 12 - صفحه:83 -94
|
|
چکیده
|
بیابان زایی عارضه ای طبیعی است که زیستگاه های مختلف جهان را به اشکال مختلف تهدید می کند وآثار سوء این پدیده در مناطق مختلف کره زمین قابل مشاهده است. استفاده از سیستم های ارزیابی برای بررسی روند تخریب و اتخاذ راهکار مناسب جهت مقابله با این پدیده امری ضروری و حائز اهمیت است. در این میان انتخاب شاخص هایی که بتواند تصویری روشن و گویا از وضعیت بیابان زایی نشان دهد در تصمیم گیری های مربوطه نقش اساسی دارد. در این پژوهش در ابتدا شاخص های موثر در بیابان زایی بر مبنای dpsir شناسایی و به وسیله کارشناسان مربوطه نمره دهی شدند.با کمک روش آنتروپی شانون، معیارهای مناسب برای ارزشیابی شاخص ها، وزن دهی وسپس با بکارگیری روش تصمیم گیری رتبه ای topsis موثرترین شاخص های ارزیابی بیابان زایی تعیین شدند. نتایج پژوهش نشان داد که برای ارزش یابی شاخص ها معیارهایی همچون نقش بازدارندگی با وزن322/0 دارای بالاترین اهمیت و معیار سهولت پایش و ارزیابی با وزن141/0دارای کمترین اهمیت در بین سایر معیارها می باشد. در میان شاخص های رتبه بندی شده، شاخص های مدیریت اراضی کشاورزی، مدیریت چرا و بطور کلی شاخص های پاسخ response با میانگین وزنی 56/0در چارچوب dpsir اهمیت بالایی دارند و بنابراین در مدیریت و مقابله با بیابانی شدن در اولویت قرار دارند.
|
|
کلیدواژه
|
شاخص های موثر، بیابان زایی، روش های تصمیم گیری چند معیاره، چارچوب dpsir
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه تهران, دانشکده منابع طبیعی, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|