تحلیل چین‌خوردگی جناغی تنگ ماغر در کمربند چین‌خوردهرانده زاگرس، شمال بهبهان

چین جناغی یک نوع خاص از چین خوردگی هاست که در طبقه بندی هندسی چین ها قرار داده می شوند. نمونه ای از این نوع چین ها در ناودیس جناغی تنگ ماغر، واقع در یال جنوبی تاقدیس کوه بنگستان، در شمال بهبهان و در استان خوزستان دیده شده است. این ناودیس جناغی در کمربند ساده چین خورده زاگرس واقع شده است و رخنمون اصلی آن را سازند سروک تشکیل می دهد. برداشت های صحرایی انجام شده و انتقال آنها به استریونت و تحلیل استریوگرافی آنها نشان می دهد که موقعیت فضایی سطح محوری چین عبارت است از  n42°wو 22°swو اثر سطح محوری برابر با n45°w و سازوکار چین با استفاده از مدل تعریف شده رمزی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. پارامترهای مرتبط به چین های جناغی بر اساس روش رمزی برای ناودیس جناغی تنگ ماغر محاسبه شده است و بر این اساس مقادیر به دست آمده عبارتند از (1) لغزش کلی بین لایه های مقاوم و نامقاوم برابر است با sr= 0.133، (2) کرنش برشی میانگین موازی با لایه بندی برابر است با γr= 0.267، (3) لغزش در طول مرزهای هر لایه ی مقاوم برابر است با st1= 4.8°، (4) کرنش برشی میانگین موازی با لایه بندی برابر است با γt1= 15°، (5) لغزش در طول مرزهای لایه های نامقاوم در یال های چین برابر است با st2= 4.667° و(6) کرنش برشی میانگین موازی با لایه بندی برابر است با γt2= 58.664. نوع این چین در رده بندی رمزی از نوع چین های رده 3 (چین با خطوط هم شیب واگرا در کمان داخلی و ضخامت کم تر در یال ها نسبت به لولا) و در رده بندی فلوتی با توجه به زاویه بین یالی آن (i=15°)، از نوع چین های تنگ، و با توجه به میل خط لولا و شیب سطح محوری در رده چین هایی با میل خط لولا نسبتا مایل تعیین شده است. به نظر می رسد سازوکار تشکیل این ناودیس جناغی به صورت قرار گرفتن آن در ترادفی از لایه های مقاوم و نامقاوم می باشد که بعد از تشکیل ساختار لولای پیازی شکل، و در نهایت لغزش بین لایه ها با یک شکستگی در یال جنوب غربی و تغییر شکل شدید برخی لایه ها در این یال خاتمه یافته است.