>
Fa   |   Ar   |   En
   نوسان سطح آب وکارایی حریم دریای خزر (خط ساحلی محدوده شهرستان بابلسر)  
   
نویسنده یوسفی روشن محمدرضا ,کردوانی پرویز
منبع پژوهشهاي دانش زمين - 1392 - دوره : 4 - شماره : 14 - صفحه:1 -16
چکیده    نوسانات سطح آب دریای خزر عامل اساسی مخاطرات ژئومورفولوژیک در منطقه ی ساحلی محسوب می شود. پیشروی ساخت و سازهای انسانی به طرف حریم دریا درطول 50 سال اخیر، تغییرات شگرفی درمنطقه ی ساحلی ایجاد نمود. تاکنون مطالعات گسترده ای بر روی تغییرات سطح آب دریای خزر و تعیین حریم دریا صورت گرفته است. در این پژوهش، هدف کارایی حریم دریای خزر و مخاطرات ژئومورفولوژیک ناشی از نوسانات سطح تراز آب دریای خزر در محدوده شهرستان بابلسر می باشد. تکنیک اصلی کار، مقایسه زمانی و مکانی تغییرات خط ساحلی سال های 1345 تا 1392و تعیین حریم دریای خزر است. ابزارهای اصلی تحقیق را عکس های هوایی سال 1345، تصاویر ماهواره ا ی سال های 1977، 1988، 2006، نرم افزارenvi ، و نقشه  توپوگرافی   منطقه تشکیل می دهد. علاوه بر این، کنترل این تغییرات از طریق کارمیدانی تفصیلی و ثبت موقعیت پدیده های به جای مانده از خط ساحلی گذشته و دامنه تغییرات با دستگاه gps و ثبت میدانی شواهد از طریق عکس های میدانی و تطبیق آنها با نقشه ها و تصاویر زمین مرجع شده در نرم افزار arc gis به همراه ترسیم برش های عرضی در محدوده مورد مطالعه می باشد. نوسان سطح آب دریای خزر درطول 176 سال گذشته (دوره ثبت ابزاری) 75/3 متر و بالا آمدگی شدید بین سالهای 1356 تا 1374 درحدود 53/2 متر بوده است، که حدود 302 کیلومترمربع از اراضی ساحلی استان مازندران و حدود 40/1 کیلومترمربع از سواحل شهرستان بابلسر به زیرآب رفته، که نشان از عدم کارایی حریم ساحلی دریای خزر شده است. تعیین حریم ساحلی کشورهای مختلف جهان بر اساس شرایط اقلیمی و طبیعی از 50 متر تا 2000 متر در نظر گرفته شده است. عرض حریم دریای خزر 60 متر از آخرین نقطه پیشرفتگی آب درسال 1342درنظرگرفته شده است، که نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان می دهد که بالا آمدگی سطح آب دریای خزر، سبب شده که خط ساحلی بین 50 تا100 متر پیشروی کرده و عملاً قانون حریم دریای خزر  و اراضی مستحدثه از نظر علمی و فنی کارایی خودش را از دست بدهد.
کلیدواژه نوسانات تراز آب، کارایی حریم دریا، مخاطرات ژئومورفولوژیک
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, گروه جغرافیا, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved