>
Fa   |   Ar   |   En
   وارون‌شدگی مایل، مدلی برای زمین‌ساخت اولیگوسن – میوسن جنوب البرز مرکزی  
   
نویسنده احتشامی معین آبادی محسن ,یساقی علی
منبع پژوهشهاي دانش زمين - 1392 - دوره : 4 - شماره : 15 - صفحه:32 -50
چکیده    مطالعه ساختارهای ترشیری از پهنه بین گسلهای مشاءء و طالقان در جنوب البرز مرکزی جهت بررسی زمین‌ساخت منطقه طی اولیگوسن میوسن مورد استفاده قرار گرفته است. همگرایی اولیگوسنمیوسن سبب بسته شدن حوضه سازند کرج که طی ائوسن با گسلش نرمال و فعالیت آتشفشانی توسعه یافت، شده است. اثر این فعالیت در امتداد گسلهای اصلی مانند مشاء و طالقان به صورت گسلهای فرعی، چین خوردگی های درون پهنه گسلی، چین های فرودیواره ای و فرادیواره ای و همچنین ساختارهای سیگموئیدال و sc بروز کرده که نشان می دهند گسلهای مشاء و طالقان طی اولیگوسن میوسن جنبش معکوس با مولفه راستگرد داشته اند. تشکیل گسلهای میانبر درون واحدهای ترشیری در فرودیواره گسلهای مشاء و طالقان می‌تواند نشان‌دهنده رخداد وارونگی مایل با توجه به مولفه راستگرد در این دوره باشد. این مقاله بر اهمیت توجه به مسئله وارون‌شدگی در حوضه سازند کرج در مطالعات پیش روی تاکید می‌کند.
کلیدواژه گسل مشاء، گسل طالقان، زمین‌ساخت اولیگوسن- میوسن، البرز مرکزی، وارون‌شدگی مایل
آدرس دانشگاه شهید بهشتی, دانشکده علوم زمین, گروه زمین شناسی, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, دانشکده علوم پایه, گروه زمین شناسی, ایران
پست الکترونیکی yassaghi@modares.ac.ir
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved