اثرات تغییرپذیری ادافیک بر دینامیک آستانه های تعادلی اکوسیستمخشک

اکوسیستم های خشک و نیمه خشک به دلیل عدم تنوع در ساختارها و متغیرهای خود، در معرض وقوع تحولات سریع در ترکیب جوامع گیاهی در پاسخ به تغییرات محیطی هستند. فرایندها و آشوب ها با تغییر الگوهای متداول خاک در مقیاس های کوچک می توانند زمینه ظهور دینامیک های بزرگ مقیاسی را در ساختار چشم انداز فراهم آورند. شکل گیری هتروژنیتی های پراکنده در ویژگی های خاک و به تبع آن تغییرات در توزیع پوشش گیاهی می تواند نشانه ای از ظهور وضعیت های پایدار متناوب (وضعیت همگن پوشش گیاهی و فاقد پوشش) در سطح چشم انداز باشد. چنین تضادی از لحاظ توزیع الگوهای خاک و پوشش گیاهی، منجر به ظهور فیدبکی مثبت بین خاک، آب و گیاه می شود. فیدبکی که می تواند نقش مهمی در روند دینامیک اکوسیستم های خشک داشته باشد. افزایش فیدبک های مثبت با کاهش انعطاف پذیری سیستم، چشم انداز را مستعد وقوع گذری برگشت ناپذیر به سمت وضعیتی تخریبی خواهند کرد. از آنجا که بررسی فیدبک های بین این سه متغیر محیطی می تواند در درک دینامیک چشم اندازهای خشک و نحوه پاسخ این سیستم ها به تغییرات و تنش های محیطی موثر باشد، در مقاله حاضر به تشریح اثرات فیدبک های مثبت بین آب، خاک و گیاه بر روی روند تحول اکوسیستم های خشک پرداخته شده است. نتایج این پژوهش نشان داده است که چگونه ظهور هتروژنیتی های پراکنده در ویژگی های خاک غالب چشم انداز با ایجاد فیدبک مثبت بین آب، خاک و گیاه می تواند منجر به کاهش انعطاف پذیری سیستم، ظهور وضعیت های ناتعادلی و تسریع روند بیابان زایی گردد.