دیاژنز و ارزیابی نقش تغییرات تخلخل بر توان مخزنی آسماری جهرم در چاههای شماره2، 10 و 11 میدان نفتی گلخاری
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حسنوند وحید ,محسنی حسن ,همایی مجتبی
|
منبع
|
پژوهشهاي دانش زمين - 1395 - دوره : 7 - شماره : 27 - صفحه:83 -107
|
|
|
چکیده
|
سازندهای آسماری و جهرم به ترتیب با سن الیگوسن میوسن پیشین و ائوسن توالی ضخیم آهکی با لایه های نازک انیدریتی، آهک دولومیتی، دولومیت و با میان لایه های شیل هستند که در میدان نفتی گل خاری در غرب گسل قطر کازرون و زون چین خورده زاگرس و زیر زون فارس ساحلی مورد پژوهش قرار گرفته اند. انحلال، آشفتگی زیستی، سیمانی شدن، نئومورفیسم، سیلیسی شدن، میکریتی شدن، تراکم و دولومیتی شدن فرایندهای دیاژنزی مشاهده شده در سازندهای آسماری و جهرم می باشند. مهم ترین آنها سیمانی شدن، دولومیتی شدن و انحلال است که سیمانی شدن تاثیر منفی بر روی کیفیت مخزنی دارد ولی دولومیتی شدن باعث افزایش تخلخل بین بلوری و انحلال باعث افزایش تخلخل حفره ای، قالبی و بین دانه ای شده اند. مهم ترین تخلخل ها شامل بین دانه ای، درون دانه ای، بین بلوری، قالبی، شبکه ای، حفره ای و شکستگی است. هر چند تخلخل حفره ای و بین دانه ای اهمیت بیشتری نسبت به بقیه دارند. تخلخل حفره ای در جایگاه نخست قرار دارد و بیشتر در بخش بالایی سازند جهرم و بخش زیرین سازند آسماری مشاهده گردید. میزان تخلخل بین دانه ای در جایگاه دوم قرار دارد. فرایندهای دیاژنزی سازندهای آسماری و جهرم نشان دهنده تاثیر مجموعه ای از فرایندهای دیاژنزی هم زمان با رسوب گذاری در بستر دریا و پس از رسوب گذاری در طی تدفین کم عمق و تا عمیق و بالا آمدگی است. به طور کلی تخلخل این میدان، نشان می دهد که توان مخزنی متوسط بوده و فرایندهای دیاژنزی در افزایش کیفیت مخزنی تاثیر گذار بوده اند.
|
کلیدواژه
|
تخلخل، دیاژنز، زاگرس، مخزن آسماری جهرم، میدان نفتی گلخاری.
|
آدرس
|
دانشگاه بوعلی سینا, ایران, دانشگاه بوعلی سینا, گروه زمینشناسی, ایران, شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب, ایران
|
|
|
|
|
|
|