میکروفاسیس، محیط رسوبی و ژئوشیمی رسوبات کرتاسه بالایی در مقطع دمبک کوه اطراف سد لار، شمال شرق تهران

این مطالعه با هدف بررسی محیط رسوبی و ریزرخساره و ژئوشیمی رسوبات کرتاسه بالایی در مقطع دمبک کوه در اطراف سد لار صورت گرفته است. در این منطقه رسوبات کرتاسه بالایی (سنومانین- کامپانین) دارای ضخامتی معادل 327.7 متر می باشد که مرز زیرین آن با سازند تیزکوه و از نوع دگرشیبی می باشد و مرز بالایی با گسل قطع شده است. رسوبات سنومانین که ضخامت آنها 54.26 متر است با یک کنگلومرای پیشرونده شروع می‌شوند، رسوبات تورونین که ضخامت آنها 22.85 متر می باشد ابتدا با سنگ آهک ضخیم لایه و سپس به سنگ آهک چرت دار و در ادامه به سنگ آهک های الیگوستژین دار تغییر رخساره می دهند. رسوبات کنیاسین دارای ضخامت 19.85 متر می باشند که از سنگ آهک های الیگوستژین دار به سنگ آهک های مارنی تغییر رخساره می دهند. رسوبات سانتونین دارای ضخامت 182.80 متر می باشند که در قاعده با آهک مارنی و الیگوستژین دار شروع می شود و در ادامه به سنگ آهک متوسط لایه تغییر رخساره داده اند. رسوبات کامپانین به طور کامل در مقطع مورد مطالعه وجود ندارند، زیرا یک گسل آن را بریده است و تنها 48.55 متر سنگ آهک چرت دار از این رسوبات باقی مانده است. براساس مطالعات پتروگرافی، تعداد 11 ریز رخساره شناسایی گردید که پهنه ی جزرومدی 2 ریزرخساره، لاگون یک ریزرخساره، سد یک ریزرخساره و دریای باز 7 ریزرخساره را شامل می شود  با توجه به عدم وجود ریف‌های سدی بزرگ، ساخت های ریزشی، کلسی توربیدایت، آنکویید و پیزوئید به احتمال زیاد این نهشته‌‌‌ها در یک رمپ هموکلاین بر جای گذاشته شده اند. نتایج حاصل از آنالیز های عنصری و ترسیم این مقادیر در کنار یکدیگر حاکی از آن است که رسوبات آهکی کرتاسه بالایی دارای کانی شناسی اولیه آراگونیتی بوده اند. ترسیم مقادیر mn در برابر sr/ca نشان دهنده یک محیط دیاژنتیک نیمه بسته تا باز با نسبت آب به سنگ بالا می باشد.

microfacies, sedimentary environment and geochemical of the upper cretaceous deposits in lar region, dombak kuh, northeast of tehran

ke the same sedimentary conditions in the lower cretaceous, the upper cretaceous sediments of iran do not have the same facies features. therefore, in this study, we try to study the sedimentary environment and microfacies. using data and geochemical methods of upper cretaceous sediments led to valuable information about the environment and conditions of formation and primary mineralogy of upper cretaceous sediments across dombak-kuh.materials and methodsin dombak-kuh section, sampling has been done based on lithological and facies changes in the direction perpendicular to the layers and at distances of less than 0.5 m to more than 2.5 m. these sections were stained with red alizarin solution and potassium ferrocyanide to distinguish calcite mineralogy from dolomite as well as iron content and the amount of iron in it with dickson method (dickson, 1965). the classification and naming of rocks is based on dunham’s method (dunham, 1962). in sample naming, an attempt has been made to include all major allocations in sample naming in order of frequency. the percentage of alluvial abundance was obtained ocularly by comparing with baccelle and bosellini (1965) comparison tables. the known facies have been compared with the flugel (2010) facies belt. in presenting the sedimentary model, the terms used in burchett and wright (1992) have been used.