بررسی تغییرات خود همبستگی فضایی درون دهه‌ای پرفشار جنب حاره بر روی ایران طی سال‌های 1979 تا 2018

هدف از این پژوهش بررسی تغییرات خود همبستگی فضایی پرفشار جنب حاره بر روی ایران می باشد. ابتدا داده های روزانه ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال طی سال های 1979 تا 2018 از پایگاه داده (ecmwf) با تفکیک 0.25 در 0.25 درجه استخراج گردید. سپس به چهار دوره ده ساله تقسیم شد. برای بررسی تغییرات خودهمبستگی فضایی از شاخص های موران جهانی، موران محلی و گتیس – ارد جی و بیضی استاندارد جهت نمایش انحراف پراکندگی نقاط استفاده گردید. نتایج نشان داد براساس شاخص موران جهانی تغییرات پرفشار جنب حاره بر روی ایران حالت خوشه ای بالایی دارد. این شاخص مشخص کرد که در تمامی دوره ها بر روی نوار شمالی، شمال غربی و شمال شرقی لکه سرد وجود داشته و لکه های داغ بر روی غرب، جنوب غربی و نواحی از جنوب و مرکز کشور وجود دارد. در دوره دوم و سوم توزیع الگوی بیضی استاندارد حالت دایره ای داشته، اما در دوره اول حالت کشده و این حالت در دوره چهارم به حداکثر خود رسیده و حالت شمال غربی – جنوب شرقی پیدا کرده است که بیانگر گسترش بیشتر پرفشار جنب حاره بر روی نواحی غربی و روند افزایشی رو به شمال و عدم گسترش این سامانه بر روی نواحی شرقی ایران می باشد. تغییرات لکه های سرد بر روی ایران روند افزایشی داشته، به خصوص در دوره چهارم در نواحی شرقی کشور به اوج خود رسیده که حاکی از تغییر وضیعت مکانی لکه های داغ بر روی ایران و گسترش آن به نواحی غرب و شمال در مقایسه با سایر دوره می باشد.

Investigation of changes in spatial high pressure intercontinental spatial autocorrelation on Iran during the years 1979 to 2018

Extended abstractIntroductionFrom a climatic point of view, the main cause of drought at latitudes of 30 degrees north is subtropical high pressure. Temporal and spatial changes of subtropical hypertension cause anomalies in regional and global circulation and consequently climatic anomalies. These changes are important.Materials and methodsIn this study, the changes of subtropical high pressure spatial autocorrelation on Iran from daily geopotential altitude data of 500 hPa during the years 19791979 for the warm period of the year, i.e. June 22 to September 22, were used. The data was taken with a pixel size of 0.25 by 0.25 degrees for the EraInterim version, from the European Center for MediumTerm Weather Forecast database.Discussion and resultsThe results showed that according to the global Moran index, subtropical high pressure changes over Iran have a high cluster state. The index showed that in all periods, there were cold spots on the northern, northwestern and northeastern strip, and hot spots on the west, southwest and areas of the south and center of the country. In the second and third periods, the distribution of the standard oval pattern was circular, but in the first period it was elongated and this state reached its maximum in the fourth period and reached a northwestsoutheast state, which indicates the further expansion of subtropical hypertension over the regions to the west and the upward trend to the north and the lack of expansion of this system over the eastern regions of Iran. Changes in cold spots on Iran have an increasing trend, especially in the fourth period in the eastern regions of the country it has reached its peak, which indicates a change in the location of hot spots on Iran and its spread to the west and north compared to other periods.ConclusionThis paper aims to investigate subtropical high pressure changes using spatial statistics methods. The advantage of this study over other studies on the study of subtropical hypertensive changes is the use of spatial statistics methods, so that the result is very consistent with synoptic research conducted by other researchers such as Hejazizadeh (1993), Movahedi and Et al. (2012), Asakereh and Fattahian (2015), Alipour et al. (2015), Alijani et al. It shows the changes of two surface indices (positive local Moran index) and subtropical hypertension intensity (GetisArdji index at 99% level) and the output of the work is increasing the surface index and subtropical hypertension intensity on Iran from the first period to the fourth period, which shows a tendency to the west and northwest. The results of descriptive statistics analysis showed that the average height of geopotential level of 500 on Iran from the first to the fourth period has increased and its maximum has occurred in the fourth period.