رخداد دگرگونی دما بالا در شرق و شمال شرق مجموعه آذرین و دگرگونی بروجرد

مجموعه گرانیتوئیدی بروجرد به سن ژوراسیک میانی ( ma20 ± 167) بخشی از زون دگرگونی سنندجسیرجان است. این مجموعه گرانیتوئیدی در شیست‌های دگرگون شده قدیمی‌تر نفوذ کرده و عامل ایجاد ‌هاله مجاورتی دگرگونی در حد رخساره هورنبلند-هورنفلس تا پیروکسن-هورنفلس در واحد میزبان شیستی شده است. در بخش‌هایی از هاله مجاورتی دما بالا پدیده میگماتیتی شدن مشاهده می‌شود که شاهدی بر افزایش گرادیان زمین گرمائی در منطقه است که با ایجاد هاله دگرگونی مجاورتی در طی پلوتونیسم گرانیتوئیدی نفوذی ایجاد شده است. کانی‌های اصلی در بخش لوکوسم میگماتیت‌ها، شامل کوارتز و فلدسپار به همراه مقدار اندکی میکای سفید است. در بخش‌هایی از میگماتیت‌ها پاراژنز ارتوپیروکسن+ سیلیمانیت+ گارنت+ کردیریت+ کروندم مشاهده می‌گردد که بیانگر فشار و دمای بالاتر از رخساره پیروکسن هورنفلس و معادل با مرز پائینی رخساره گرانولیت است. در طی مطالعات ترمومتری براساس تبادلات کاتیونی زوج کانی، گارنت-بیوتیت، دمای تشکیل حدود 720-635 درجه سانتی گراد به دست آمد. در ‌بخش های دما فشار بالای هاله دگرگونی، مطالعات دمافشارسنجی انجام شده براساس فشار دما سنج gasp بیشترین تطابق را با فشار به دست آمده از منحنی‌های تعادلی چندگانه محاسبه شده در این سنگ‌ها دارد بیش از 720 درجه و حداکثر تا 4 کیلوبار فشار تخمین زده می‌شود. این دما و فشار بالاتر از دگرگونی‌های مجاورتی معمولی است و به نظر می‌رسد باعث تبلور کانی‌های دمای بالا و شار متوسط نظیر کرندوم شده است.