‏ بررسی تجربی و آزمایشگاهی تاثیر قطر نانوذرات و دما بر ضریب هدایت حرارتی نانوسیال آب/آهن در کسرهای حجمی پایین و ارائه مدل جدید بر مبنای مقادیر تجربی حاصله

در این پژوهش، تاثیر پارامترهایی مانند قطر نانوذرات، دمای نانوسیال و کسر حجمی نانوذرات بر روی ضریب هدایت حرارتی نانوسیال آب آهن به صورت تجربی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. سپس نتایج آزمایشگاهی حاصله با مقادیر به دست آمده از مدل های کلاسیک پرکاربردی مانند همیلتون کروسر و یو چوی مورد مقایسه قرار گرفته است. در ادامه با تکیه بر یافته ها و مقادیر تجربی حاصله، مدل جدیدی به منظور تخمین ضریب هدایت حرارتی پیشنهاد گردیده است. مدل های پیشنهادی نیز در راستای تحقیق تابعیت قطر نانوذرات، دمای نانوسیال و کسر حجمی نانوذرات را دارند. نانوذرات آهن(fe) در سه قطر مختلف 3545 نانومتر، 6575 نانومتر و 95105 نانومتر پس از تهیه، در کسرهای حجمی 0.0313%، 0.0625%، 0.125%، 0.5% و 1% درون سیال پایه آب دیونیزه تعلیق شده است. ضریب هدایت حرارتی نانوسیالات به دست آمده در کسرهای حجمی پایین (low concentration) و در قطر های مختلف فوق الذکر، در دماهای مختلف از جمله 27، 35، 45 و 55 درجه سانتی گراد به صورت تجربی به دست آمده است. در تحقیق حاضر از دستگاه آنالیزر حرارتی kd2 pro (decagon) و استفاده از روش سیم داغ گذرا به منظور اندازه گیری ضریب هدایت حرارتی نانوسیالات استفاده می‌شود. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد با افزایش دما و کاهش قطر نانوذرات، ضریب هدایت حرارتی نانوسیال افزایش می‌یابد. همچنین نتایج تجربی به دست آمده، خصوصا در دماهای بالا و قطرهای کوچک نانوذرات، تطابق و همخوانی مناسبی با مدلهای کلاسیک پیش بینی ضریب هدایت حرارتی ندارند که این مساله ضرورت ارائه مدل پیشنهادی را مضاعف می‌نماید. مدل پیشنهادی نیز با حداکثر 2% حاشیه انحراف، قابلیت پیش‌بینی ضریب هدایت حرارتی را با تکیه بر پارامترهای اساسی مانند کسرحجمی ،دمای نانوسیال و اندازه قطر نانوذرات دارد.

Experimental investigation of the effect of diameter of nanoparticles and temperature on thermal conductivity of Fewater nanofluid in low concentrations and developing a new model based on experimental data

In this investigation, the effect of parameter such as diameter of nanoparticle, temperature of nanofluid and solid volume fraction on thermal conductivity of Fewater nanofluid has been experimentally evaluated. Then experimental obtained results compare with values obtained from classic models such as HC and Yu and Choi. A new model is proposed to estimated thermal conductivity based on experimental data. Proposed model is depends on diameter of nanoparticles, temperature of nanofluid and solid volume fraction. Iron nanoparticle in 3 different diameters of 3545, 6575 and 95105 nm are dispersed in deionized water in solid concentration of 0.0313%, 0.0625%, 0.125%, 0.25%, 0.5% and 1%. The thermal conductivity of nanofluid in low concentration and aforementioned different diameter , at various temperature like 27, 35, 45 and 55oC are obtained. In current study, thermal conductivity of nanofluid measured with KD2 thermal analyzer instrument with transient hot wire method. The results show that with increasing temperature and decreasing diameter of nanoparticles, thermal conductivity of nanofluid increases. Also obtained experimental data, especially in high temperature and small diameter of nanoparticles don’t have a good agreement with classical thermal conductivity models. Proposed model with maximum margin of deviation of 2%, has a predictive capability the thermal conductivity based on basic parameters such as volume fraction, temperature and the diameter of the nanoparticles.