بررسی اثرات کودهای زیستی حاوی باکتری های تثبیت کننده غیرهمزیست نیتروژن و حل کننده فسفات بر روی صفات کمی و کیفی گندم

حفظ محیط زیست و دست یابی به توسعه فراگیر از اهداف مهم کشاورزی پایدار محسوب می شود بنابراین روشیکه بتواند از مصرف بیش از حد کودهای شیمیایی بکاهد ضروری به نظر می رسد. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیرریزجانداران محرک رشد گیاه و اثر سیستم های تغذیه تلفیقی- شیمیایی و باکتریایی بر مراحل فنولوژی، عملکرد،بود. آزمایش در سال 1390 در مزرعه پژوهشی ایستگاه n اجزای عملکرد و درصد پروتیین دانه گندم رقم 8019تحقیقات زراعی بایع کلا وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران اجرا شد. این بررسی در قالبطرح بلوک های کامل تصادفی و به صورت اسپلیت پلات (طرح کرت های خرد شده) با 12 تیمار و در 3 تکرار به اجرا،(c درآمد. تیمارها شامل کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر) به عنوان عامل اصلی در 3 سطح: 1- بدون مصرف ( 0و دو نوع کود بیولوژیک هر کدام (c و 3- معادل 100 درصد توصیه کودی ( 2 (c -2 برابر 50 درصد توصیه کودی ( 1،(b شامل ریزجانداران حل کننده فسفات و تثبیت کننده نیتروژن به عنوان عامل فرعی در 4 سطح: 1- بدون تلقیح ( 0و (b -3 بذور تلقیح شده با باکتری های حل کننده فسفات ( 2 ،(b -2 بذور تلقیح شده با باکتری های تثبیت کننده نیتروژن ( 1نتایج به دست آمده از تجزیه واریانس اجرای آزمایش نشان داد که اثر .(b -4 مصرف هم زمان کودهای زیستی ( 3تیمارهای مختلف شامل مصرف 100 درصد کود شیمیایی و کودهای بیولوژیک بر فنولوژی گیاه، عملکرد و میزانپروتیین دانه در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. اما بیش ترین تاثیر بر روی اجزای یادشده در تیمار ترکیبی ( 100درصد کود شیمیایی + کودهای بیولوژیک) و اثرات متقابل آن ها به دست آمده است بنابراین خصوصیات کمی و کیفیگندم در سیستم تلفیقی (کود زیستی و شیمیایی) نسبت به زمانی که به تنهایی استفاده می شود نتیجه بهتری داشته است.